Nihat Malkoç Şiirleri - Şair Nihat Malkoç

GÖLGEMİN IZDIRABI

Yıkma gönül Kâbe’mi, gönül Hakk’ın mihrabı
Ağır geldi yollara gölgemin ızdırabı

KIYAMETE ZORLAMAK

Kanı bozuklara üç-beş lâfım var
Bu ülkeyi yolda bulmadık emmi!
Ardan nasibini almamış davar
Meydanı boş sanma,ölmedik emmi!

Başlarım şovenist edalarına

Gönül bağlamışız sana
Saf saf dizildik yoluna
Bırakma bizi Mevlâna
Ne olursan ol yine gel

Davet kapısını açtın

Bir sonbahar hüznüyle bozulur bütün bağlar
Kâinat sarsılırken secdeye varır dağlar

Ölümsüzlük iksiri ölümün yapısında
Hayatın tilmizleri bekleşir kapısında

Güneş gurup ediyor Ordu sahillerinde
Bir meltem esiyor ılgıt ılgıt,mağrur
Geride kalan mahzun,ıssız,köhne bir sahil
Ve kıyıda nefret kokan dehşet dolu dalgalar
Ordu sahilleri ıpıslak,gözyaşı dolu
Bir şeyler eksik şimdi yeri dolmayan…

Kaf Dağı’nın ardında
Bir devenin sırtında

Maceramız başladı
Cinler bizi taşladı

Gurbet ilde yine akşam oluyor
Tutkulu gözlerim kan yaş doluyor
Al yanağım yaprak gibi soluyor
Bu uzak ilde sılayı anarım

Kaplıyor içimi bir hasret seli

Dağların kucağında uyuyan yiğit erler
Mübarek kanınızla vatanlaştı bu yerler

Harmantepe şahittir şaşalı zaferine
Ne dünyalar sığdırdın gözlerinin ferine

Hatırlar mısın?
Asırlardan asırlara yaptığımız hasret yolculuğunu.
Yirmi birinci yüzyılın eteklerinde,
Anlaşılmaz duygular içinde,
Yaşadığımız o çılgın akşamları! ...

Uzak limanların yalnız çocuğu! ...
Sür gemini hayâl âlemlerine
Tâ ebedî cennete kadar…

Göçmen kuşlara benden selâm yolla
Git ardına bakmadan dipsiz okyanuslara! …