Nihat Malkoç Şiirleri - Şair Nihat Malkoç

Tarûmar etti bahçemi tez gelen rüzgâr
Yapraklar dalında misafir artık
Baharın buruk merasimi var
Ezel,ebed libasını giyinir artık

Batan güne karşı tutunamadık

Hoşgörü tatilde, sevgi firarda
İnsanoğlu sağır, kör anneciğim
Bir çıkmaz yoldayız, cemiyet darda
Kahırla yaşamak zor anneciğim

Sinem alev ateş yanıyor şimdi

“Urfa, ateşin gerçek âşıkları
yakmadığı yegâne şehirdir…”

Maneviyat cevheri, yirmi dört ayar Urfa! ...
Şehrin ak aynasında Rahman’a kayar Urfa! ...

Kalbimizi yumuşat, aşkına yandır bizi
Gaflet uykularından Rabbim uyandır bizi! ...

Sonsuzluk zemzeminden içir de kandır bizi
Aç gönül gözümüzü, Rabbim uyandır bizi! ...

Beni uzak sevdalara mahkûm eden sevgili
Senin için kaç düzine yıldız topladım gökyüzünden
Senin yanında yaldızı döküldü yıldızların
Gonca gülün benzi soldu cemaline değince

Mesafeler uzadıkça büyüdü hasretin ve güzelliğin

Dünya mümine çöldür,ahiret kutlu vaha
Bayram eder ruhumuz kavuşunca Allah’a! ...

Garbın âfâkı puslu, kıbledir mübarek yön
Mâziden al gücünü,titre ve kendine dön! ...

…Senai Demirci’ye sevgiyle…

Masmavi bir göğün şafağında dalarken yemyeşil düşlere
Kalemin zehirli kanı damlar bembeyaz sayfalara
Bulutlar kusar acıların haram meyvesini
Şakiler tutar yolların nurlu kavşağını

Bir dünya kuruyorum pembe hayallerin üstüne
Bir dünya ki geceleri gündüze gebe
Pembe duyguların kol gezdiği,
Her aşığın vuslata erdiği,
Üç mevsimli,
Kışı olmayan,

Hasret beni parça parça yolarken
Kalbim acı, hüzün ile dolarken
Yüzümdeki güller bir bir solarken
Sen düştün yâdıma bil Gümüşhane

Toprağında binbir umut yeşerdi