Nihat Malkoç Şiirleri - Şair Nihat Malkoç

Hasret beni parça parça yolarken
Kalbim acı, hüzün ile dolarken
Yüzümdeki güller bir bir solarken
Sen düştün yâdıma bil Gümüşhane

Toprağında binbir umut yeşerdi

Karanlıktan ışığa akar geceler
Tutuşan gönülleri yakar geceler

Yıldızların altında canlanır mâzi
Hayalin pencereden bakar geceler

Dört kişinin omzunda başlar uzun yolculuk
Sararır gül benizler,kesiliverir soluk! ..

“Urfa, ateşin gerçek âşıkları
yakmadığı yegâne şehirdir…”

Maneviyat cevheri, yirmi dört ayar Urfa! ...
Şehrin ak aynasında Rahman’a kayar Urfa! ...

Kalbimizi yumuşat, aşkına yandır bizi
Gaflet uykularından Rabbim uyandır bizi! ...

Sonsuzluk zemzeminden içir de kandır bizi
Aç gönül gözümüzü, Rabbim uyandır bizi! ...

Bir dünya kuruyorum pembe hayallerin üstüne
Bir dünya ki geceleri gündüze gebe
Pembe duyguların kol gezdiği,
Her aşığın vuslata erdiği,
Üç mevsimli,
Kışı olmayan,

Tarûmar etti bahçemi tez gelen rüzgâr
Yapraklar dalında misafir artık
Baharın buruk merasimi var
Ezel,ebed libasını giyinir artık

Batan güne karşı tutunamadık

Beni uzak sevdalara mahkûm eden sevgili
Senin için kaç düzine yıldız topladım gökyüzünden
Senin yanında yaldızı döküldü yıldızların
Gonca gülün benzi soldu cemaline değince

Mesafeler uzadıkça büyüdü hasretin ve güzelliğin

Dünya mümine çöldür,ahiret kutlu vaha
Bayram eder ruhumuz kavuşunca Allah’a! ...

Hoşgörü tatilde, sevgi firarda
İnsanoğlu sağır, kör anneciğim
Bir çıkmaz yoldayız, cemiyet darda
Kahırla yaşamak zor anneciğim

Sinem alev ateş yanıyor şimdi