Nihat Malkoç Şiirleri - Şair Nihat Malkoç

“Ne efsunkâr imişsin âh ey didar-ı hürriyet
Esir-i aşkın olduk gerçi kurtulduk esaretten.”
(Namık Kemal)

Özgürlük ateşi ruha değer de
Kanatlanır göğe bir kuş misali

Bu topraklarda filizlendi özgürlük tohumları
Sevgi katarları geçerdi gönlümüzün orta yerinden
Işıl ışıl, masmaviydi gözleri özgürlüğün
Esaretin boynu bu coğrafyada vuruldu
Namlular hürriyete dönmezdi yüzünü
Kan ve kin karışmazdı türkülere

Özgürlük yüreklerde parlayan meşaledir
Gönül göğünde yıldız, gecemize haledir

Seninle doğar güneş, ısıtırsın yüreği
Bahçemizde gonca gül, ruhumuzun direği

Mâziye işlenmiş silik hülyalar
Destanlaşan bir aşkın kırıntılarıdır
Hazanda dökülen sarı yapraklar
Mecâlimi çalan hüzünlü aşkın melâlidir.

I.

Geçmişin aynasında uyur da hatıralar
Sirkeci’de hasret dayanır yürek kapılarına
Bir gece mavisinde çalar kampana birden
Gider İstanbul deniz aşırı suların ötesine

Günler geçer,ömür biter
Zamanın binbir rengi var


Galaksiler parçalanır
Ateşi dünyayı yakar

Küllerinden doğacak özgürlük! ...
Bak işte buraya yazıyorum…
Dünyanın efendileri dize gelecek bir gün
Mazlumların gözyaşlarında boğulacak zalimler
Özgürlük türküleri yankılanacak gök kubbeden
Zifiri karanlıklar sabahların aydınlığına karışacak

Onca lâğım faresi kemiriyor ruhumu
Süsleyip sunduğunuz ideal hayat bu mu?

İnsanoğlu gücünü maneviyattan alır
Sevgi çıksa sineden hayvanî yönü kalır

Derdim saadetimdir,bal eyledim çileyi
Ömür sayfalarımdan siliverdim hileyi