Nihat Malkoç Şiirleri - Şair Nihat Malkoç

Neden telâştasınız,sessiz kalabalıklar? ...
Unutmak çare değil,ölüm sizi de yoklar! ...

Kadının sakladığı en büyük sır yaşıdır
Kocaya çetin ceviz,ana sabır taşıdır

Mavera ikliminde sırça saraylar kurdum
Gökyüzünden hilâli tepesine kondurdum

“Urfa, ateşin gerçek âşıkları
yakmadığı yegâne şehirdir…”

Maneviyat cevheri, yirmi dört ayar Urfa! ...
Şehrin ak aynasında Rahman’a kayar Urfa! ...

Kalbimizi yumuşat, aşkına yandır bizi
Gaflet uykularından Rabbim uyandır bizi! ...

Sonsuzluk zemzeminden içir de kandır bizi
Aç gönül gözümüzü, Rabbim uyandır bizi! ...

Beni uzak sevdalara mahkûm eden sevgili
Senin için kaç düzine yıldız topladım gökyüzünden
Senin yanında yaldızı döküldü yıldızların
Gonca gülün benzi soldu cemaline değince

Mesafeler uzadıkça büyüdü hasretin ve güzelliğin

Dünya mümine çöldür,ahiret kutlu vaha
Bayram eder ruhumuz kavuşunca Allah’a! ...

Tarûmar etti bahçemi tez gelen rüzgâr
Yapraklar dalında misafir artık
Baharın buruk merasimi var
Ezel,ebed libasını giyinir artık

Batan güne karşı tutunamadık

…Senai Demirci’ye sevgiyle…

Masmavi bir göğün şafağında dalarken yemyeşil düşlere
Kalemin zehirli kanı damlar bembeyaz sayfalara
Bulutlar kusar acıların haram meyvesini
Şakiler tutar yolların nurlu kavşağını

Hasret beni parça parça yolarken
Kalbim acı, hüzün ile dolarken
Yüzümdeki güller bir bir solarken
Sen düştün yâdıma bil Gümüşhane

Toprağında binbir umut yeşerdi