Nihal Mirdoğan Şiirleri - Şair Nihal Mir ...

Yürürse âmeller aşkla birlikte
Zaman yürür,vuslat yürür,can yürür
Mânâ yürümezse tenle birlikte
Nefes durur,yürek durur,kan durur

Gözümden süzülen her bir mânâyı

Sualler beynimde hıncahınç doldu
Uzlaş diye, uza, uz dilekledim
Dilimde dilekler ,bir yumak oldu
Düzleş diye, düze, düz ilmekledim

Kim hainlik yaparsa Türk'ün mert bayrağına
Kim karşı çıkar ise Türk'ün Alp buyruğuna

Kim ki gülizârları dermişse bahar dolsun
Türk düşmanı Allah'tan önce, bizlerden bulsun !

Orhun'dan Tuna'ya ecdâd izine
Yolcu değil isen, yollar affetmez
Meselâ,Göktürk'ün yabgusu kimdir
Bunu bilmez isen,yıllar affetmez

Her gecenin sancısı kıvranırken içimde
İki soluk arası gelip giden biriyim
Yüreğin vuruşunu saklayamam saçımda
Tâ tellerin dibini ters yüz eden biriyim

Her gecenin sancısı kıvranırken içimde
İki soluk arası gelip giden biriyim
Yüreğin vuruşunu saklayamam saçımda
Tâ tellerin dibini ters yüz eden biriyim

Saçım başım dağınık,tam karşımda taş duvar

Her bakışım, Hüdâ'nın tam da eşiğindeyken
Çırpınan münzevi bir damla akar yanaktan
Dualar sonrasında, göğün beşiğindeyken
Şühedâlar sallanır ay yıldızlı konaktan

ALNI ÖPÜLESİ ASKER

Nabızdaki vuruşun şahsiyeti bozuldu

Şair yüreği; Memleket gibidir
Taşın toprağın derdiyle dertlenir
Mağma öfkesiyle doğrulur
Alev alev ateş püskürür

Söğüdü beslerken ırmağın kolu
Yeşildi, meşeyle,çamların yolu
Ama hepsi birden 'koru' gibiydi
Ormanı, fidanı ve Anadolu !