Neyzen Tevfik Şiirleri - Şair Neyzen Tevfik

O arkadaşları sormuştu: Nerdeler? Ulunay,
Bunun cevabını Neyzen verir misin?
“Hay hay!
Hâyâ edenleri gurbette, dönmedi yurda,
Utanmayanları döndü ve hepsi de burda! ”

Gönlümün zâviyesinden dedi bir pîr-i mugan,
Gözünü yum, sağır ol, yut dilini, kes sesini!
Bilenin ağzına önce sıçıyor kahpe felek,
Sonra sille ile patlatıyor ensesini.

Fazl-ı Yezdan, kâinat olmuş, görünmüştür bana,
Cavidânî mümkinât olmuş, görünmüştür bana,
“Sü vi du” âb-ı hayat olmuş, görünmüştür bana
Hatt-ı menşur, iltifat olmuş, görünmüştür bana
Her sada bir assalât olmuş, görünmüştür bana.

Ruhuma sunduğun mukaddes günah,
Kanımda ateşten bir şarap oldu.
Sevdanın şimşeği çakınca gönlüm,
Nağmesi alevden bir rebab oldu.

Gökyüzü yıkıldı, yıldızlar söndii,

Mevsimi geldi vatan pürşeref ü şan olacak!
Seyreden satvet-i milliyyeyi hayran olacak!
Ordumuz arz u semalarda hükümran olacak!
Saf-be-saf ins ü melek bende-i Turan olacak!

Yakacak Avrupa’yı naire-i savletimiz,

Hâdisatı oku her an, o zaman geçti deme;
Habil’i Kabil’i sağ belle, basiretle geçin.
Asl-ı kanun-ı tabiatta tagayyür yoktur;
Vaka tebdil-i kıyafetle gelir her gün için.

Başı yoktur sonu yoldur şu kitab-ı dehrin,
Ortasından elimizde iki üç yaprak var.
Bir beladır çekeriz küfr ile din gayretine,
Akıl idrak edemez hangi cihette hak var!
Toptaşı Tımarhanesi, 1927

Rûy-ı ikbal-i felek şimdi Celal'e döndü
Yine bin kan akacak daire-i çevrinde.
Geşti-i devlete mademki kaputan oldu,
Çok kürekler çeker evlad-ı vatan, devrinde.

Gitti amma Çırağan, geldi tedâbir-i harik,

Kim demiş kanun alınmıştır ayaklar altına
Böyle bir halin vukuunda hamiyet çiğnenir.
Devleti yolsuz görenler halt eder bir beldede,
Kaldırım olmazsa kanun-ı hükümet çiğnenir.
1911

Şu otuz yıllık ömür terceme-i halimdir,
Şimdi kırkındayım, on yıl arada kaldı nihan.
Ahiretten dönüşümde o ölen Neyzen için
Karşıma çıktı şu suret ile Eşkâl-i zaman
1335