Neyzen Tevfik Şiirleri - Şair Neyzen Tevfik

Gel, gün aydın, şimdi bak şu kurduğun âsâra Türk,
Başlamıştır ülke istidadını izhara Türk.,
Asmanı yık yığ, istiklali istikrara. Türk,
Nanköre açtırma göz, hiç verme yüz ağyara Türk,
Basmasın nadan ayağı rehgüzâr-ı yâre Türk!

Bu umman-ı belaya yok mu sahil yâ Rasülallah?
Bu körlükle selamet gayrıkabil yâ Rasülallah.
Cehalet manevi bir şahs-ı fail yâ Rasülallah.
Niçin Türk'e aman vermez bu hâil yâ Rasülallah?
Bu millet olmasın mı hakka nail yâ Rasülallah?

Bıyık kesik, iki canipten.uçları sarkık,
Yanaklar etlice, solgun, dudak kaim ve çıkık.

Ağızda öfke köpürmüş, bir ihtiras iie şiş,
Açılmadan da kokar ya, içinde birkaç diş.

Ölmüşlerle uğraşılmaz demişler,
Hikmetini bize soran olmadı.
Bu bir rüya altı bin yıl görüldü,
Uyanıp da daha yoran olmadı.

Bilinsin ya Âdem nasıl kovuldu?

Zahirinden kapı, girsek içine in gibidir,
Levhasında yazılan Seyr-i Sefâin gibidir.
Ruh-ı Nuh anlayamaz daire mi, naire mi?
Bir dolaptır akıl ermez çeviren cin gibidir.

Dosyası Tosya pirinci gibi çok su götürür,

Sevimli yüz, yaş on altı, uzunca, toplu beden,
Gözünde ateş-i hasret, yanar cüdâ köyden.

Bu ayrılık iki aydır, pederle, maderden,
O sevdiği, ninesinden ve üç biraderden.

Memleketi altüst edip yıktılar,
Bir takım pankuduz efendim sensin!
Taşındılar, kaşındılar, on üç yıl
Başı, kıçı, uyuz efendim sensin!

Âlim, cahil, handavallı, külhanî,

Fatih.......Neron'u,
AsrîFehim Paşa, sivil...
Fatih onun bir emirber kuludur,
Hazer edin ki laf değil...!

Dilediği şahsı azapla ezer,

Bir güneş görmesi kabil değil erbab-ı dile,
Kaplamış sis gibi etrafı güruh-ı hazele;

.......ümmet denilen şu haşere
.......dır bence huzur-i beşere.

Bârekallah bu gidiş ayni selamet gibidir,
Bu tedâbir-i hikem, bâis-i nusret gibidir,
Sinede hubb-ı vatan nur-ı saadet gibidir,
Lutf-ı Hak'la vatanın her yeri cennet gibidir.
Bilmeyenler bunu timsal-i cehalet gibidir.