Nevzat Uçar Şiirleri - Şair Nevzat Uçar

Hayat yorgunu,
Gönül vurgunu,
Yürek sevdali bir Can..
El pençe divan gelip durmusum kapinda.

Rüzgar savruğu nice aşklarla

Hiç kafanı yorma sen..
Sökerim palamarları,
Bu kimsesiz limandan
Yolcusuz bir gemi gibi salarım kendimi
Engin Denizlere bir başıma
Tükenmekte olan ömrümün

Hep böyle deli sevdalı,
Hep böyle boynu bükük kalacak değilim ya..
Hak etmediğim bir sevgiyi istemem asla
Benim zor sevdalara düşmem,
En uç noktaları göze almam bu yüzden belki de
Yürek katarımın,

Yağmur yağdı dün akşam,
Sevdalara tutulduğum şehrin yollarına
Yanaklarımdan süzülürken damlacıklar
Göz yaşlarımı farkedemedim.
Bilmem kaçıncı bahar bu şehirde,
Daha kaç kez adımlayacağım

Bu siir'i,
Gözlerine bakarak,ellerini tutarak
Ve...saçlarini oksayarak yazmak isterdim.
Eylül de Kasim yagmurlari gözlerin,
Konusurken içimi bir hos eden sözlerin
Ve...dudak ucuyla inceden gülüslerin.

Beklemenin acısını bilmedim hiç.
Her zaman,
Gitmelerin buruk hüznü vardı içimde.
Yıllarca,yollarca gittim hep...
Ekmeğim,aşım,yoldaşım
Ve... sırdaşım oldu Kamyon'um.

Kalkıp bu yerlerden gitmek var aslında,
Terketmek,diyar-gurbet kaybolmak var
Ama yapamıyorum...
Öyle tutulmuşum,öyle yanmışım ki sana
Sesini yıllarca duymasamda,
Hayalini yaşattığım gözlerin var ya.

Bugün,14/Şubat..
Yani sevgili'ler günü bugün.
Doğrusu bu ya..
Pek bana göre bir gün değil..
Yine de tüm sevenlere,
Sevilenlere

Gülünce binbir çiçek açar yüzünde
Sevginin hasretini yakaladım gözünde
Yüreğindeki sıcaklığı hissederim elinde
Sana aşık oldum biliyormusun.

Hasretin pusulası seni gösterir

Ben değilim,
Uyanır uyanmaz
Yalnızlığı baş ucumda bulan.
Sızlayan bir yürekle,
Her sabah günü selamlayan.