Nevzat Uçar Şiirleri - Şair Nevzat Uçar

Anladımki senin bana döneceğin yok
Hani göçmen kuşlardan önce gelecektin
Ayrılık diye birşey yok aramızda diyordun...
Cemreler düştü Nevruz geldi
Ağaçlar tomurcuklara durdu yine
Toprak ısındı Kardelenler açtı dağlarda

Sabahı olmayan gecelerdeyim şimdi
Sensizlik kirpiğimin ucunda birkaç damla yaş
Yürekte ölümcül zıpkın sancısı
Gönülde vurgun...
Beynimde ihtilal oluyor sanki
Vurulmuşum her yerimden yaralıyım

Kaçkere öldürdüm seni kaç kere
Birinde tek kurşunla aldım canını,
Ağaca astım saçlarından birinde
Boynundaki ipi ellerimle çektim.
Çırpındıkça daha da çektim ipini.
Soğuyunca bedenin ayaklarını öptüm.

Dün gece,
Sanki bir uçurumdan yuvarlandım.
Ya'da bir dağ üstüme yıkıldı...
Yoksa Kaçkar'larda çığ altında mı kaldım?
Ani bir gök gürültüsüyle,
Yüreğime yıldırım düştü sanki

Bu gidişim son olacak belki'de
Bu kez veda etmeyeceğim sana
Ardımdan el sallamanı üzülmeni istemiyorum
İlk önceleri zor gelsede zamanla unutuyor insan
Yokluğuna alışmak benim için çok zor olacak
Ama sen...zamanla kendini avutursun

Kırdığın kalbimi onarman için
Yemin ettim geriye dönmeyeceğim
Severken kaldırıp attığın için
Seni ölünceye kadar affetmeyeceğim.

Resmini gözlerime yaptığın için

Bana ayrılıklardan söz etme n'olur
Öylesine büyük acılar çektim ki...bilemezsin
Unutulmayı,ağlatılmayı,
Yalnız kalmayı iyi bilirim...

Can veresin gelir katran gibi gecelere

Ayrılık ölümden beterdir derler,
Yaşadık acısını biliriz elbet.
Yürekte sönmezse sevda ateşi
Biz yeniden sevmesini biliriz elbet.

Hangi gece varki sabah olmasın

Akşamlar öyle zalim öylesine tekinsizdir ki
İçimdeki yalnızlığı
Sevgisizliği yüzüme vururlar sanki
Ağlatmak isterler beni sarhoş masalarında
Birden atıveririm kendimi sokaklara
Bir elim cebimde diğerinde sigara

Koptu sevda zincirlerim,
Yıkıldı gönül tahtım,savruldu tacım
Hasretin öylesine yaralar açtı ki yüreğimde
Şu an sana herzamankinden daha çok muhtacım.

Umutlarımın son kırıntılarıdır yaşatan beni