Nevzat Uçar Şiirleri - Şair Nevzat Uçar

Yine sensiz bir gecenin bitiminde,
Sabahın 02.sinde...
Malatya da bir Oteldeyim.
Duvardaki saat ritmik sesiyle
Hiç detone olmadan,
Doğacak yeni bir güne doğru ilerliyor.

Yalnızlık gözlerini deliyorsa akşamları,
Hasreti duman duman tüttürüyorsan sigaranda,
Buz gibiyse ellerin...
Tenine dokununca üşüyorsa bedenin
Gecelere isyan ediyor,uyuyamıyorsan sabahlara dek...
Barut kokuyorsa nefesin,

Unutmak
Sevmek kadar kolay değil Can...
Silivermek bir anda tüm geçmişi
Ve...yeniden başlamak kolay değil
Sevmemek elde değil Can...
Uzaktan da olsa

Kaşını kaldırıp verdiğin selam
Sitemle doluydu ettiğin kelam
Sevdiğim,bir tanem,benim baş belam
Yoksa gönül koyup Küstün'mü bana?

Durmadan yağsada karlar başıma

Kaçıncı savruluşum sevdalı yüreklerden,
Kaç keredir sevmek bana göre değil demişim.
Nadasa çekilmiş topraklar gibi,
Aşkın adresini defterlerden silmişim.
...Yürek ateşini küllemiş,
Bırakmışsındır sevdanın ellerini.

Bilmiyorum...
Bu kaçıncı mevsimi seni özleyişimin
Islak caddelerde yürüyüşüm ellerim cebimde
Ve tükenişim sensiz gecelerde sabahlara dek.
Bilmiyorum...
Bu kaçıncı sevişim seni uzaktan.

Takvim yapraklarını geriye doğru çeviriyorum da,
Apansız,sessiz sedasız gelişini hatırlıyorum.
Meğer ne güzel günlermiş onlar.
Ve sonra...gidişin geliyor aklıma..
Kahroluşum,puslu gözlerle ardından bakışım..
Sen duymadın ama,

Ne olur,
Sevmiyorum de bana seviyorum deme.
Senin sevgini düşündükçe coşuyor,
Daha bir fazla sevecen oluyorum.
Kurak bir iklim ve çorak bir toprağın çocuğuyum.
Ben,sevmeyi bir başka türlü bilirim

Uzaklardan sesimi duyamazsın bilirim,
Bilirimde yine feryat ederim avaz avaz.
Aldığım her nefeste seni solurum
İçtiğim her kadehte seni içerim yine

Sen seni sevmek nedir bilmezsin

Ağzı bozuk bir adamdı,..
Yaşamın acımasız kurallarına,
Ve..Hayata dair küskünlükleri vardı.
Kendine göre doğruları,
Kokuşmuş dediği sisteme protest bir yapısı vardı.
Kavgacıydı,kırıcıydı kafasına eseni yapardı