Nevzat Uçar Şiirleri - Şair Nevzat Uçar

Bana...
Sevgimin bedelini,
Bu kadar pahalı ödetemezsin.
Beni...
Sevdiğim için seni,
Ömür boyu beklemeye mahkum edemezsin.

Umut çiçeklerim yeşerse birgün
Hasret Şiirler yazmasam hergün
Tutsan ellerimden bitse bu sürgün
Özlemleri yüreğimden silerim o gün.

Dinlediğim şarkılar yazılmış sana

Dün oldu,
Ne olduysa dün oldu.
Bendeki kalemini kırdım
Eyfel kulesi maketini bugün Denize attım
Şiirlerimi yazdığın o defteri
Kağıt toplayan bir kıza verdim

O adam yalnızlığı severdi
Dudak ucuyla gülsede ara sıra
Yüreğindeki burukluk
Belli olurdu yüzünden
Gözleri ağlamaya hazır,her zaman buğulu...
Hasretleri vardı,yalnızlığını yaşardı.

Bitmedi...
Gözlerimdeki özlemler,
Gönlümdeki tutsaklık,
Yüreğimdeki yalnızlık bitmedi.
Yıllarca sevdalı,
Yollarca bezginim hayattan...

Bir bilsen,
Ne sevda fırtınaları gördü bu yürek
Her yanım zaten toz duman
Daha yeni sağalttım,
Aldığım yaraları gövdemden.
Ama istersen,

Benki,
Nasılda savurmuşum yüreğimi
Uçurum başlarından boşluğa.
Nice imkansız sevgiler
...Irgalayıp Harman etmiş gönlümü.
Yağmur yerine,

Siz o nu tanımazsınız,
Bilmezsiniz adını.
Yanımda hiç görmemişsinizdir o nu...
Uzaklarda bir yerlerde
Sırtını Beydağlarına vermiş
Göğsünde Fırat'ı büyütmüş

Geliyorum sevdiğim,
Çok özledim demişsin..
Bir Ezan vaktinde müjde oldu bu bana.
...Biliyordum hasretinin dayanılmazlığını,
Biliyordum...
Özleminin har-ı yakacak yüreğimi.

En baştan biliyordun olmayacağını
Olacakmış gibi yaptın.
Uzaktan uzağa ne olacak ki
Nasılsa sonu yok dedin..
Haklıydın.