Nevzat Uçar Şiirleri - Şair Nevzat Uçar

O sabah seni beklerken saat yedi de.
Dışarıda buz gibi bir hava
Pastanede sıcacık süt,
Hükümet konağına karşı yudumluyorum.
Ağaçlar çıplak,
Serçeler küçücük üşüyorlar...

Oku sana bu yazdıklarımı,
Oku'da yüreğimi dağlama gayri.
Düşün şöyle bir kere..
Bugün belki taze genceciksin,
Yarın bitecek,geçecek göreceksin.
Seninde arkandan ağlayanlar olacak

Dün yine,
Son durak da,aynı mekanda.
Yasak ve uzak olmasına rağmen
Birbirini seven ve özleyen
İki CAN..
Yine aynı yerde

Sabahdı,
Gök gürültüleri eşliğinde
Kasım yağmurları yağıyordu.
Yeni okunmuştu Ezan.
Aslında şimdiye kadar,
Uyanmış olurdu Şair.

Bitmedi...
Gözlerimdeki özlemler,
Yüreğimdeki tutsaklık,
Gönlümdeki yalnızlık bitmedi.
Gecelerce uykusuzum yine
Yıllarca sevdalı,

Birgün gelecek soracaksın beni
Eskiden bizi bilenlere
İnanki görmedik bilmiyoruz onu diyecekler
O an için sana yalan söyleyecekler
Yokluğuma alıştığında sana baş sağlığı dileyecekler
İşte o zaman...

Gecelerden bir gece uykun kaçar,
Melankolik düşünceler sararsa bedenini.
Vücudun baştan aşağı titrer,
Tüylerin diken diken olursa,
Yağmur yağıyorsa,
Gök gürültüleri ürkütüyorsa seni,

Allah aşkına gidin başımdan
Siz nereden bileceksiniz yaşadıklarımı
İstemiyorum Deniz kenarında,
Mangal yapmayı,Rakı içmeyi.
İçimden atmak istediğim acılarımı,
Size söyleyemem.

Bir şiir yazmak istedim sana
Farklı bir zamanda farklı bir yerde.
Şimdi o kadar uzaktasın ki bana
Yüzlerce kilometre var aramızda...
Yine de bir şiir yazmak istedim sana.
Bozuk bir ses düzeni,çılgınca bir müzik

Düşlerini yasaklamış,
Yüreğini sökmüşler.
Nedir Ulan bu korku tünellerinde
Yalnızlığa sarılıp ağlamak..
...Ayağa kalk,Silkelen.
Sen sevda Adamısın Oğlum