Nevzat Dağlı Şiirleri - Şair Nevzat Dağlı

Yalaka kalemleri eskiden de tanırdık,
Hep yüksek tepelerde esmeye alışkınlar.
Birçoğunu gerçekten yazar çizer sanırdık,
Edebiyat raconu kesmeye alışkınlar.

Kuşbakışı görürler, uçmaya yerinirler,

Sanmayın Gezi Parkı yalnızca bir korudur,
O, rantçıya sorulan en anlamlı sorudur.
Orda korunan değer, yurttaşlık onurudur;
İnsanı test etmeye bir sınav oldu Gezi,
Halk daha söylemedi söylenecek son sözü.

Terör bela oldu Ankaramıza,
Acıyı gözümün yaşı söylesin.
Canlı bomba girdi hep aramıza,
Yolların kanlanan taşı söylesin.

Ulus terör gördü bir ilkbaharda,

Yavruları ölmesin, analar ağlamasın,
Evlatları vuranlar anneleri düşünsün;
Torunlar kucaklasın, karalar bağlamasın,
Umutları kıranlar anneleri düşünsün.

Deniz, Yusuf, Hüseyin analar yüreğinde,

Gemiler, gemicikler dizdik kaç tanesini,
Yaptığımız sarayın bilmezler hanesini.
Zenginin malı yorar züğürdün çenesini;
Usulüne uygunca o çeneyi kaparız,
Onlar boşa konuşur, biz mükemmel yaparız.

Hesabı bellidir emperyalizmin,
Sömürü üstüne planlar aktif.
Yurdunu sevene baskısı müzmin*,
Kendi kucağında gülenler aktif.

İşte Irak, İran, işte Türkiye,

Demokrasi oysa sandığa giden,
Tuttun ise oyun davacı olur.
Yalan söylemişse oy talep eden,
Yuttun ise oyun davacı olur.

Seçim zamanında kokla havayı,

Makkartizm hayatta, hayırlar ola,
Canlı, tramvaya bindi Mac Carthy.
Dinciden tarafa koyuldu yola,
Marksist trenlerden indi Mac Carthy.

Kemalisti hedef gösterdi şaşkın,

Muktedir maça çıktı, kendisine danıştı,
Milletin adamıdır, kararı kendi verdi.
Böylelikle bu oyun tek kaleye dönüştü,
Halkım bütün golleri aynı ağlarda gördü.

Tek adama göreydi, oyundaki kurallar,

Gördüğüm rüyayı hayra yorarken,
Hayale dalmışım susuz, uykusuz.
Hayaller içinde seni ararken,
Kendimi bulmuşum susuz, uykusuz.

Sen yoktun bağlarım harap olmuştu,