© Copyright Antoloji.Com 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Antoloji.Com'a aittir. Sitemizde yer alan şiirlerin telif hakları şairlerin kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Dünyam
Hayatımın anlamı, hayatının anlamıyım.
Dünyam, dünyanım.
Umudum, rüzgarım,
Dünüm, bugünüm, yarınım,
Bazen kabına sığmayan derya olup taşarım, dalgalanırım,
Seni herkesten kıskanırım, haklıyım,
Çünkü herkesin ulaşmak istediği bir adamsın,
Ama bilirim ki sen sadece bana sevdalısın,
Sadece beni seversin, sadece beni istersin, haklısın,
Farklıyım, özelim, güzelim, akıllıyım, farkındasın.
Sevgilim benim canım,
Hep aklımdasın, fikrimdesin, kalbimdesin, sırılsıklam aşığım,
İyi ki varsın, iyi ki varım.
Güliz Ardilli
15 Ağustos 2024 14:57 İstanbul
Güliz’in
Sevgilim,
Denizin huzur veren görüntüsünü bırakıyorum buraya masmavi,
Dalgaların sakinleştirici etkisini,
Denizin ferahlık veren kokusunu ve güzelliğini,
Derinliklerindeki mercan ve incileri,
Keşfedilecek saklı, parlak renkli hazineleri,
Dörtte üçü su olan dünyanın sevgilisini,
Berrak, pırıl pırıl, mutlu ve umutlu denizi,
İzle ve hisset seni ne kadar sevdiğimi.
Rüzgarla bir hareket eden dalgalar,
Huzur versin sana, gülümse, sevin,
Çünkü burada seni çok seven bir sevgilin var,
Güliz'in,
Sadece senin.
Güliz Ardilli
23 Ağustos 2024
17:24 İstanbul
Mezhepler, halklar buluştu sanki
Sen gelip yanıma oturduğunda.
umutsuzluğun en derin kuyusunda bile, umut bir ip gibi uzanır.
içimizdeki umut ışığı her zaman bir çıkış yolu bulmamıza yardımcı olur.
sonuç olarak, umutsuzluğun içinde bile umut bulmak, yaşamın getirdiği zorluklarla başa çıkmamızda en önemli anahtar olabilir.
darbeler arka arkaya inse de yüreğe ve ruha, direnmek ve affetmek en asil intikamdır aslında..
bir duvarımız olmalı, sırtımızı yaslayacak, tuğlaları ‘’ umut’’ olan...
karanlıklar da olacak elbet..
yaktığımız ‘umut mumu’ güneşimiz olacaktır o anlarda..
ya aslında kırılan kanatlar, telef olan akıl zırhımız, belki tedavi eden / olgunlaştırıcı olandır ruhu..
ya da belki hayat dediğimiz kavram, yaralı da olsa bir ümit tebessümünde yeniden açan bir çiçektir..
Sabaha çıkacağımızı bilmediğimiz halde, çalar saati kurup uyumaktır umut..
Yine bir akşamüstü, güneş batarken usul usul umutlarımızı da yanında götürdü. Bize sadece karanlığı bıraktı üzerimizi örttü. Peki sabah yeniden doğduğunda umudumuzu geri verir miydi?
''Alır Başımı giderim''
Başını almadan gitmek yok mu?... Yok tabi... başını da götürdükten sonra... yatıp uyusam şimdi. Derin uzun bir uykuya dalsam, şöyle; içimde çökmüş kiri, pası yutup yıkayan, güzel düşlerle kaplı bir uykuya. Ya uyanınca?... Uyanınca mı?... Gene uyusam. Bu kalabalık hep böyle yapıyor işte... Sabah olunca akşam olmasını, akşam olunca sabah olmasını bekliyor tüm dünya sanki.
Peki ben neyi bekliyorum?.
Bulantı yine başlamıştı... uykuya bıraktı kendini...
Bütün karanlıklar üstümüze gelirken bizi aydınlığa iten bir süreçtir
Anne ben diyar diyar ''Umudun Savaşçısı'' Bir tutam sevgi için dağladım Gözlerimi..!
yine yırtık cebime koymuşum umudu (:
bir umuttur yaşamak
"bütün yüreğimle diliyorum
kuş koysunlar ülkemin yoluna
hepsi beyaz olsun, barış adına umuda uçsun
biz de diyelim ki bir ihtimal daha var bu dünyada
vahşet ve kandan başka"
N. Marmara
Her zaman bir umut saklayacaksın ki içinde, bütün umutların bittiğinde son umudun olsun.umudumsun nm
Umudu anlatamadım
Ama fotoğrafını gördüm
Mutluluktan yoksun kalabiliriz, ama umutsuz değiliz.
UMUT gelmedin ...
Çay demledim soğudu..
belkiler silsilesi.
En net cümle,
"Güzel günler göreceğiz,güneşli günler ..."
Bazen umutlarımız tükenir,
Hayallarimiz yıkıllır,
Dünyamız kararır,
Hayatın bizim için bir anlamı kalmaz,
Dipsiz, karanlık bir kuyada,
Kimsesiz ve çaresiz .
Çık bu karanlılardan'' dediklerinde.
Elimden tutan yok'ki çıkayım''der, birilerinden imdat bekleriz.
Oysa bilmeliyiz ki
Biz istemedikçe,
Bulunduğumuz durumun içinden çıkmak için çaba sarvetmedikçe
Kimse bizi, bu dipsiz kuyulardan çıkartamaz.
Unutmayalımki
Kendi yaramızı kendimiz sarmadıkça,
kimse bizim yaramazı saramaz.
Düştüğümüz yerden kendimiz kalkmadıkca,
Kimse bizi kaldıramaz..
Usul usul geceleyin
Sirenler duyarsan derin
Kapını gökyüzüne dayayıp da bekle
Yolunu şaşırmış bir yıldız düşer belki
üstüne
Başını yastığa göm
Yüreğini ay ışığına ayarla
Yorganına sıkıca sarın
Derin bir nefes al
Ve sakın ağlama...
Bizi hayat bağlayan ve yaşamı azıcık da olsa anlamlı kılan...
kargalar kı*larıyla gülüyorlarmış sonra...
Ne bu dünya böyle kalacak.
Ne geçmiş ziyan olacak.
Açacak akşamlardan, mor leylaklar..
umut yakışır bize..
ne kadar uzakta olursan ol..
gökyüzü köprü kurar yüreklerimize..
..
'Herhal ilerdedir
yaşanacak günlerin en güzelleri..'
Nazım Hikmet
Umut, fakir bir çocuğun, kızgın güneşin kara saçlarına sırıttığı bir günde dükkandaki dondurmaları gördükten sonra, gelecekle ilgili hayaller kurması, hayallerinde dükkandaki bütün dondurmaları yemesi, bütün soğuk içecekleri içmesi, bir dünya dolusu paraya sahip olması demektir. Umut hayalleri hissetmektir.
büyüklerin kendilerini avutmada kullandıkları, çocukların şekeriyle eş-değer bişey...
Ya bir de umut olmasa…
Evet, umut var.
İçimde bunun hep aksini söyleyen korkuya rağmen var.
— Cahit Zarifoğlu
Yitirmişsin neyin varsa birer birer.
Bir sağlık,bir sevinç,bir umut...
Onlar da neredeyse gitti gider.
Dost bildiğin insanların yüzleri
Aynalar gibi kapkara.
Suyu mu çekilmiş bulutların?
Dönmüşsün kuruyan ırmaklara.
Taşlara düşen saat gibi,
Ne artı, ne eksi.
Bir sağlık,bir sevinç,bir umut
Hikaye hepsi.
Hep hep
Sıkıntı var, boğuntu var, tedirginlik var
Çirkinlik, yalan, her şey var
Ama hep umut var
her şeyin içinde...
Edip Cansever