© Copyright Antoloji.Com 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Antoloji.Com'a aittir. Sitemizde yer alan şiirlerin telif hakları şairlerin kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Sen serisi şiirler yazmışım…
Evet, sen…
Çünkü sen…
Fakat sen…
Sen nasılsın?
Hep böyle kendi kendime sorar
Kendi kendime cevaplayamam…
Sen nasılsın?
Sen lazımsın…
Ne semtime varan…
Ne halimi soran…
Sen nasılsın?
Bizim böyle işte…
Hep bekleyişte…
Sen nasılsın?
Seni düşünen...
Düşleyen, özleyen...
Birinin seni koruması, kollaması falan...
...
Sen nasılsın?
Güvertede gezer iken aman kunduram kaydı
Sen nasılsın?
Varlıkla yokluğun tek birleşim yeri olan, geniş bir asrın sonsuz boşluğundayım..
Bir ses, bir iz bırakmak istemiştim dünyada…
Hepsi karavana…
Sen nasılsın?
Tam unutulacakken gelen, 4 yılda bir de olsa hatırlanan 29 şubat gibiyim.
Hiç gelmeyecek olan 30 şubat,
Sen nasılsın?
Ben, bir parça tahta
Bir kürek toprak
Başka ne olacak !
Sen nasılsın?
Sen kendine iyi bak !
S/Ayıklıyorum içimdekileri...
Selamı sabahı kesen, şiirlere şarkılara küsen,
Sen nasılsın?
İyiyim, çünkü kendimim.
Şiirinden sevdiğim
Satırlarını öptüğüm…
Nerdesin ?
Kelimelerinde bul beni…
Ben kayboldum…
Sen nasılsın?
Her yere yazdığım, çizdiğim…
Çizildiğim !
Sen nasılsın?
Susadım… Sensedim…
Sen nasılsın?
Bu da güzel bir gelişmedir. En azından neye benzediğinizi anlamışsınız.
Ancak Kazın cücüğünü Kışın keserler...VESSELAM.
Ne halim varsa gördüm...
Sen nasılsın?
Ey nazende,
Gönlüm şikeste; ruhum sana dilbeste…
Ahvalin, şeraitin nasıl?
Sorma…
Sen nasılsın?
Bir, az; ama ben, bir bile değilim: biraz…
Sen nasılsın?
Saudade…
Sen nasılsın?
Sayfadaki son satırın,
kesme işaretiyle ayrılmış son kelimesinin,
geride kalan hecesi gibi…
Dudağımda bir parmak bal…
Özlem türküleri, kar kış…
Sen nasılsın?
Hep arkandan ve içimden söyleyeceğim çok güzel olduğunu…
Sen nasılsın?
her sabah
başucuna heyecanla koşulmuş
bir çiçek gibiyim..
penceremden
senli yazılmış bir hikayenin
aydın'lığı sızıyor..
- sen nasılsın. . ?
Anlamını bilmediğim kelimelerle dans ediyorum, müdanasızca…
Sen nasılsın?
Bu anormal günlerimin normali sensin…
Moralim, nasılsın?
…kış, sonbahar, yaz, ilkbahar, kış…
Sen nasılsın?
kanadından vurulmuş güvercinler topluyorum yerden...topluyorum topluyorum
kucak dolusu yaralı güvercinlerim var.
Tek dala tutunup, geciken herşeyin güzelleştiği tesellisi ile heryerimden kırılıyorum…
Sen nasılsın ?
Bana her zaman hakaret gibi geldi. Sorduğunda bana birisi, cevabını vermek saçma geliyordu. Soran tanıdığım birileri oldukça geçerliydi bu.