Necdet Erem Şiirleri - Şair Necdet Erem

Hiçbir numune aslın yeri tutmaz.
Velev ki olsa da aslından mükemmel.

Kendin ol, kendin kal ve kendine gel.
Taklitle aşılamaz, ciddi hiçbir engel.

Değerli Dostlar,
Akıl mantık, ilim ve irade sahibi olup,
hala yaşamakta olan herkese yaşadığı hayatı sorgulamaları adına,
kendilerine sormaları gerektiğine inandığım birkaç sorum var.

Bu güne kadar, nasıl yaşadınız?

Yüce Yaratıcımızın hayatı yaşayabilmemiz için içimize koymuş olduğu sayısız his ve duygulardan bence en önemlileri şu dört başlık altında toplanabilir.

Birincisi: KORKU
Veriliş sebebi: Korunmak.

İkincisi: ACI

Ey Dost!
Yalandan çok sakın!
Çünkü dilini bozup dinini zarara uğratır.
İtibarını sarsıp insanlar arasında saygınlığını azaltır.

Ahiret adına uğrayacağın,

Havanda su dövmeyi bilmem, yüksekten atmayı sevmem,
ömür dakikalarım sayılı ve çok kıymetlidir, israfına asla razı olamam.

Kâinatta boşluk yok ki!
Boş kalayım, boş düşüneyim, boş vereyim.

Gülmeyi unuttum, gittin gideli.
İçimi hasretin, yakıyor gülüm.
Acıyla yaşamak, aşkın bedeli,
Ölümü beklerim, gelmiyor gülüm.

Hala evimizden, kokun geliyor,

Kin kalplere hakim, mahkum muhabbet.
Biter mi bu zulüm, inmezse rahmet.
Boş durma gayret et, sonuca sabret.
Gayret et yarınlar, güzel olacak.

Semadan iner mi, melek ordusu?

Hayat!
Bir meçhul,
Başı, bilinmez,
Sonu görülmez.
Bin bir sıkıntı,
Yok ki hiç rahat.

Hayat,
Bir yalan,
Bir aldanış mı?

Ömür ne?
Zaman,

Evet.
Hayat geçmişin bilgi birikimi,
geleceğin umut ve hayallerinden ibarettir.

Gerçek gelecek ise,
Kabir kapısından geçip varacağımız ebedi hayatımız olsa gerek.