Necdet Erem Şiirleri - Şair Necdet Erem

Cehli derdim,
Bi deva eder beni,
Naçarım aşkı derdinle,
Her an feryad eylerim.

Ey mah, kesme selam,

İnsan acze mahkûm, fakra müptela,
Hayat elem dolu, yaşamak bela.
Uzaya uçsan da, ölüm var hala,
Ölüme çare yok, secdeden başka.

Bu hayata anlam, kazandırmalı,

SECDESİZ DEĞİL

Kulluk Allah’adır mahlûka değil.
Hadi dur namaza, rukûda eğil.
Her yolun varacak bir menzili var.
Cennete giden, yol secdesiz değil.

Gerçek aşkı bilenlere,
Sevgiye can verenlere,
Hakkı iyan, görenlere,
Selamım var, selamım var.

Derdi, derde, derman bilip,

Namazını kılan dosta,
Her olay görünür hoşça,
Dilleri olsa da Rusça,
Hakka kula selam olsun.

Uçup gitti, sanma bitti,
Bu hasret, canıma yetti,
Arkasından, hep inletti,
Unutamam sevdiceğim.

Güneşimdin gündüzüme,

______Sensiz saniyeler, senedir bana,
______ Davet edermisin beni Ravzana,
______Şu dertli aşığa, nazar kılsana,

Sensiz dünyam zindan, Ben bir esirim.
Nereden çağırsan, Şu garip kulu,

Şükür.

Şükür rabbi bilmektir, nimetine ermektir.
Bunca nimet içinde, nankörlük ne demektir.

Şükreden şakir olur, kul olup Hakkı bulur,

Uzak olsa da zatına, bu fani bedenim.
Her an seninledir inan, şu yaralı yüreğim.
Kutlu davanın uğruna, ben canımı vereyim.
Özlüyorum, özlüyorum Seni, Ya Muhammed. (Sav.)

Ne günler hasretini dindirdi, ne de aylar,

Hayatın devam ve lezzeti için, kainatta cebri, fıtri (doğal) olarak taavvun (yardımlaşmak) ve bir birinin ihtiyacına cevap vermek var.

Fakat bu hissi muavenetin bir cebrisi (doğal olanı) bir de iradisi (istege bağlı olanı) var.

Akıl ve irade, nefis yani EGO verilmemiş mahlukata, bir nebze insan da dahil olmak üzere hayatın devamı adına cebri olarak yardımlaşma hissi verilmiştir.