Necdet Erem Şiirleri - Şair Necdet Erem

HADİSLERDEN SEÇMELER.

Allah için Sevenler,
Görmeyecek elemler,
O haşir meydanında,
Kaynar iken beyinler,

Allah’tan müşteki sefil, görün ki ne kadar cahil.
Verilmiş sonsuz nimete, nankörlük ediyor gafil.

Mal da onun can da onun bak nihayet ölüm sonun,
Uyan gaflet uykusundan, bitmeden oynanan oyun.

Ey cahil nefsim.
Ve Ey Değerli Dost! ..

Sevinç ve umut,
değersiz şeyler karşısında başının dönmesi;

Sürü şaşırmış yolu, başında satılmışlar.
İnsanlar red etsede, bu sele kapılmışlar.

Yolları tutmuş zalim, kimseye vermez aman,
Korkarım bu gidişin, sonu olur pek yaman.

At içinden hevesi,
Sil kalpten kiri pası,
Cennette var müjdesi.
Kime kaldı bu dünya.

Gittiler hep gelenler,

.

İnne e-eteyna kelkevser, (1)
Kevserin meltemi Firdevsten eser.
Dünyanın ukbanın, Sultanısın sen,
Sana hasret hayat ölümden beter.

Zalim, nefis değil, zulmeden benim.
Emmareye mahkum olma, kardeşim.
Mutmainne bak söylüyor, seninim,
Emmarede mahkum kalma, kardeşim.

Levvame mülhime, karşıdan bakar,

Dost acı söyler fakat doğru söyler.

En değerli varlığımız ve her şeyi onda ve onunla kazandığımız ömrümüzü İSRAF EDİP YARIN İFLAS EDENLER İLE BERABER hesaba çekilmemek için, şu hali perişanımıza bir çeki düzen vermeliyiz.

Geliniz insan onuruna yakışmayan lezzetleri,
helal bile olsa aşırı istekleri, bir yana atıp YARATANIMIZA yönelelim.

Gafil yalnız siz değilsiniz.

Gafil,
ikaz edilmesine rağmen
başına gelebilecek tehlikeleri dikkate almayan,

Çaresizim, zalim nefsin elinden,
Cehaletten hak yolunu bulamaz,
Sırtıma yüklenen, bunca elemden,
Yorgun düşmüş ne yaptığın bilemez.

Dünü öldü, yarın var mı sormuyor,