Necdet Erem Şiirleri - Şair Necdet Erem

Elden bir şey gelmeyince,
Ne olacak ağlayınca,
Kalpte iman olmayınca,
Daha çok kanlar akacak.

Filistin içimizde yara,

Ne edep kaldı ne haya, nedir bu halimiz bizim.
Müslüman’ız bizler güya, yüreğimiz sızım sızım.
Koyun postunda kurtmuşuz, el de sanır biz dostmuşuz.
İlahi kelam Kur’anı, galiba ters okumuşuz.

Bir siyaset canavarı, katletmek ister İslam’ı.

Evimin direği, başımın tacı,
Sen siz geçen günler, veriyor acı,
Çaresiz derdimin, sensin ilacı.
Gönlümün sultanı, cefakâr Babam.

Elini öpünce, can gelir bana.

Hiradan doğdu, güneşin.
Cihanda yok, tek bir eşin.
Müjde cümleye gelişin.
Ya Muhammed, Can Muhammed.
Derdime derman Muhammed.

Bakıp ta gördüğüm, canımsın benim,
Kölen bile olsam, yanındır yerim.
Sensiz yaşayamam, ölür giderim.
Yaşam pınarımsın her şeyim benim.

İnan ki bu sözler, gelir özümden,

Gelen gider görmezmisin?
Kabrin hazır girmezmisin?
Son gömleğin yakasızdır,
Beğenmeyip giymezmisin?

Aldanma yalan dünyaya,

Hasretim sanadır dost, yerini kimse tutmaz!
İnsanım diyen varlık, seni bir an unutmaz.

Her yerde his edilen, her şeyde yansıyansın,
Her zerrede mührün var, her yerde numayansın.

Güvenme kendine, hesap gününde,
Eritip süzgeçten, süzerler bir gün.

Burada gaflete, düşüp övünme,
Ötede tozunu, alırlar bir gün.

Her gün biter.
Her gelen gider.
Her doğan ölüp Rabbine döner.

Hiçbir şeye bitmeyecek nazarıyla bakma.
Hiçbir derdi ilanihaye seninle kalacak sanma.

Anlamam dünyanın bu hali nedir,
Hayat bir komedi, her şey hiledir,
Akıl idrak etmez, bir bilmecedir,
Çözüm ne olacak, bilen varmıdır? .

Düşe kalka giden, zorlu bir kervan,