Necdet Erem Şiirleri - Şair Necdet Erem

İman nedir, vicdan nedir bilmeyen,
Her aklına, gelen sözü söyleyen.
Bu faniden, zevk-u sefa bekleyen.
_____Gafillere söylenecek sözüm var.
_____Hak yolunda, verilecek özüm var,

Odak,
Âlem çemberine,
Zikir cümle dillerine,
Medine’nin güllerine,

Selam olsun,

Başta insan olmak üzere,
tüm yaratıklar ile uyum içinde,
saygı esasları dâhilinde yaşamanın adı olan Güzel Ahlaktır.

Yoksa her insan dünya coğrafyasının herhangi bir yerinde tertemiz duygular, mükemmel yetenekler ile donanımlı bir şekilde hayata merhaba der.

Kolay mı zan ettin, savaş şeytanla,
Oku da, hilkatin sırrını anla,
Kâinat anlatır, sırrı tevhidi,
Bakıver eşyaya, nur-u imanla.

Her zerrede, vardır onun sikkesi,

Yollar bir değil ki, meçhul ve sonsuz,
Zorlu ve zorunlu, insan umutsuz.
Emir haktan gelmiş geri kalınmaz.
Bu yollar unutma, mürşitsiz olmaz.

Derdini bilene, bulunur derman,

Ülkem yanar, alev alev.
Söndürecek suyumuz yok.
Su yok sözü bir bahane.
Söndürmeye gönlümüz yok.

Aşk ateştir.
Yanmayı göze almayan,

Aşk sırdır.
Saklamayı bilmeyen,

Her şeyden çok değer verdiğimiz,
hayatın olmazsa olmazı sandığımız sağlığımız,
elde etmek için her şeyimizi ortaya koyduğumuz servetimiz;

Doğru ve yerli yerince kullanılmazsa!
en büyük felaket ve bela kaynağımız değilmi?

Hayallerle süsledim, karanlık geleceği,
Aklıma hiç gelmezdi, bu günün biteceği.
Sanki bir rüya imiş, mazideki yıllarım.
Düşündükçe halimi hem güler hem ağlarım.

Bu gün de gelip gitti, yarın gelirmi bilmem,

Açtın hakka elini,
Döndün pervane gibi,
Aşk söylettin dilini,
Kerem ve Mecnun gibi.

Gönülleri fethettin,