Necdet Erem Şiirleri - Şair Necdet Erem

İman nedir, vicdan nedir bilmeyen,
Her aklına, gelen sözü söyleyen.
Bu faniden, zevk-u sefa bekleyen.
_____Gafillere söylenecek sözüm var.
_____Hak yolunda, verilecek özüm var,

Odak,
Âlem çemberine,
Zikir cümle dillerine,
Medine’nin güllerine,

Selam olsun,

Başta insan olmak üzere,
tüm yaratıklar ile uyum içinde,
saygı esasları dâhilinde yaşamanın adı olan Güzel Ahlaktır.

Yoksa her insan dünya coğrafyasının herhangi bir yerinde tertemiz duygular, mükemmel yetenekler ile donanımlı bir şekilde hayata merhaba der.

Kolay mı zan ettin, savaş şeytanla,
Oku da, hilkatin sırrını anla,
Kâinat anlatır, sırrı tevhidi,
Bakıver eşyaya, nur-u imanla.

Her zerrede, vardır onun sikkesi,

Yollar bir değil ki, meçhul ve sonsuz,
Zorlu ve zorunlu, insan umutsuz.
Emir haktan gelmiş geri kalınmaz.
Bu yollar unutma, mürşitsiz olmaz.

Derdini bilene, bulunur derman,

Ülkem yanar, alev alev.
Söndürecek suyumuz yok.
Su yok sözü bir bahane.
Söndürmeye gönlümüz yok.

Bugünde elden çıkıp, bitmeye meyil etti.
Ne hayallerim vardı, batan gün ile bitti.
Hayat denilen oyun, sadece bir gün imiş.
Veda bile etmeden, ansızın çekip gitti.

Ardından baka kaldım, mazideki günlerin,

Kulak ver neye, bak neler söylemekte.
Ruha maşuk-i mutlaktan aşk mesajları vermekte.

Necdet EREM
Üstadım Hz. Mevlana Celaleddin'den ilhamla.

Muhabbete muhtaç her zaman ruhum.
Mevsim kış olsada, atmalı tohum,
Hüsnü zanla, yapılmalı her yorum.
Su-i zanla, hak menzile varılmaz.

Kim dönse yüzünü, din-i bakiye,

Ey kendisini yokluğa hiçliğe mahkûm eden,
yokluğun hiçliğin ve tesadüfün malul ve mağduru!

Sıkıntılarla dolu bir ömrü,
yok olmak için yaşama yorgunluğu akıl karımı?