Necdet Arslan Şiirleri - Şair Necdet Arslan

Dostlarım,

Birey olarak ya da ulusça ortak bilincimizi şekillendiren olaylara/olgulara bakarsak ne değin bir varsıllık içinde olduğumuzu; bu günlere hangi zamanların içinden geçerek ve nasıl geldiğimizi az çok anlarız.

Bir an için düşünelim bilincimize yerleştirdiğimiz varsıllıkları…
Daha görkemli bir gelecek kurabilmek için dersler/sonuçlar çıkarırız onlar sayesinde.

Kahvaltı tabaklarını silip süpürdükten sonra
Kalkıyorum masadan…

Ben dönmeden önce son kullanma tarihi geçecek
Bir paket nebati yağ kalmış dolaptan atılacak

Söylendikçe,boşaldıkça
Rahatlamalı
Gönül.

Sözcük sözcük
Uzanıveriyorsa parmaklar

Seviyi meşru kılmayan hangi ürküntü
Bir iblisin örsünde ezilen Samsa’ya dönüşüverir..
Kulak ver sesime,duy beni
Hiç korkma!
Kimseler kökünden söküp atamaz
Sarmaşıklar misali sonsuzluğa uzanıp

Yalnızlığa ilk kez sürüklendiğimi
En kuytulara kaçırılırken tattım

Bir tamamlanamamış şiirin içinden
O ses yankılanmasaydı eğer
Iraklara bakıp durmazdım boşu boşuna.

Bazen ölü bir denize döner yüreğim
Nazlı,garip,masum ve suskun olurum
Son yaprağın düşmesi gibi öylesine
Yalnızlığımla kahrolurum.

Bazen sevda türkülerini fısıldar bir ses

Soluğun ıradıkça
Ruhumda büyüyen dağlar
Patlamaya hazırlanan bir yanardağa dönüşüyor

Eşkali belirsiz gurbete doğru koşmakta olan
Çığlık kim

Bir papatya
Su şırıltısına düşüverdi
Tutulacak nice dileklere ihanet ederek
Uzaklaşıyor şimdi

Sesini arayan bu gece de

Aşk şiirleri yazmayacağım bir daha
Anlatmayacağım, büyütmeyeceğim seni hecelerimde
Bir güvercin sürüsüyle gelmeyeceksin ötelerden
Yavaşça girmeyeceksin imgelerime
Yerleşmeyeceksin dizelerime…

..........................................'' İnsanın kendini feth etmesi zaferlerin en büyüğüdür.'' EFLATUN


Bütün dürtülerimi tek karta versem bile
Onu harcayamam
Onsuzluğa katlanamam