Necdet Arslan Şiirleri - Şair Necdet Arslan

Damar damar açan düşsel tomurcuk
Gizemli yol bulur sevgilerden
Tedirgin bir yalnızlığa inat
İz sürer gece gündüz demeden...

Göçebe zaman başka bir baharı alır getirir

Ateş dağlıyor bedenini
Soğukluğunda kocaman bir buz dağının

Ötelerden bir yerlerden gürül gürül akan derenin sesi geliyor
Kırık dökük bir şeylerin sürüklenmekte olduğunu düşünmek ne güzel

Yalnızlık,açık bir yaranın kangren rengidir
Akutlaşır u dönüşüne izin verilmeyen yollardan
Geçildikçe

Kılcalların,suyu boşu boşuna beklemesidir
Kıraçlaşan toprakları emmek için

Sevdamızdan arta kalan ne varsa sende kalsın
Gurur bu, belli olmaz
Bir bakarsın ayrılıkların sonatı
Alır aklını başından
Beni anlıyor musun?

Kaç çöplük dağı kurdu bu kent
Kaç hücre yenilendi bölünerek
Bilinmez ki

Kendisiyle söyleştiğini gördüm kadının
Elleri nasır

................................................... 12 Eylül Akşamının Düşündürdükleri...



Eylül gölge oyunlarında
Gördüm o’nu

Bilmediklerim sınırsız
Okyanuslardan da büyük…
Dalgalara göğüs gererek
Öğrenmeye çalışıyorum…

Bazen sessizlik

Bu şiir
Aşk değişikliği
Nedeniyle
Devren satılıktır

Takas

.................''Temiz elleri olan insanların da kirli düşünceleri vardır.'' S.LEC



Tedirginim, ürkeğim, yenik düştüm yaşama
Bir kasvetli hüzün büyüyor bastırılamayan

….// VUR BİZİ EY HALKIM

Vurul ey halkım, unut bizi
Asıl,asılabildiğin kadar
Sür bizi öldür bizi
Zincire vur bileklerimizi..