Yağmurun döküldü gözlerinden yeryüzüne
Bir papatya durmaksızın gülümsedi gökyüzüne
İlk gül tomurcuklandı, seni bekledi tüm gece
Sen nazlı çiçek sustun
Yusuf'um sevdanın kuyusuna düştüm
İbrahim oldum , ateşinde yandım
Mevlana gibi çevrende pervane
Yunus gibi yollarına iz oldum
Sonra Güneş oldum ,
Belki karanlıktan korkarsın diye
Işık oldum , sevda kokulu
Ay ışığında durup, gözlerinden öptüm
Yağmur dindiğinde gök kuşağıydım
Her rengi avuçlarına serdim
Renklerin en güzeli, yine sendin
Şeker oldum sokaklar dolusu
Çocukların gözlerinde ışık oldum
Şiir oldum, belki ulaşır diye sesim
Nakış nakış seni dokudum
Deprem vurduğunda korkum oldun
Seller bastığında telaşım
Rüyalarımda kadınım oldun
Seni sevdim bambaşka biri oldum
Ne güzel oldum
Kayıt Tarihi : 27.4.2023 18:49:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!