Hayatı kabullenemiyoruz,
mücadele etmek istiyoruz,
ulaşmaya,
giden gitsin istemiyoruz,
ve sevdiklerimiz hep yanımızda kalsın,
ve bizim makinelerimiz var,
Adı özlemdi,
Karadeniz gibi hırçın
Akdeniz gibi sıcak..
Güneşten kopan,
Bir damla aşk...
Omuzlarına dokunan
Senle beni çarptığında
Sağlaması,bölmedir
Kalan küçük bir bebek
Geride...Yalnız...Öksüz
Senle beni topladığında
Sağlaması çıkarmadır
ağlayabilmeli insan,
hem de hüngür hüngür,
korkmadan,
içindeki zehir
gözyaşına karışmalı
ve atılmalı vücuttan
Parmak uçlarında bilinmezliğin kodları
Alın yazın, alın yazıma değiyor
Sevdiğim kadının kolları
Göklere uzanmış af diliyor
Uçurumlar bahane, şarkılar dilimde
Papatyaya sorarlar,
Seviyor mu diye,
Sarı gül ayrılıkmış,
Kara kedi uğursuzluk
Bu Dünya yalanmış
Sen olmazmışsın
Her hafta bir sınav,
Her ay, yeni bir başlangıç
Yaşamak için umut gerekir
Umut ettikçe yaşayanlar
Umut tüccarlarıdır
Aklıma düştün,
Ve öptüm zülfünden
Zifiri karanlığın en karası
Ortasında bir güneş
Ve hilalin aydınlığı
Dudaklarıma yerleşti
Kırk derece, ateşler içinde
İnlerken koltuğumda...
Tek şey istiyorum
Şiir yazmak ve seninle sevişmek
Eğer ulaşabilirsem
Bilgisayarıma sürünerek
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!