Navruz Kaplan Şiirleri - Şair Navruz Kaplan

İsiyan ediyorsun gözler nem olmuş
Bastığın topraklar yeşermiş yokken
Gurur eden sensin burdan geçmedin
Ağlıyorsam yaş yok gömdüm içime

Yıktın beni kalkamam ki bir daha

On kasım gününü duymak istemem
Sevindi düşmanlar bizlere kara gün
Az yaşadın paşam azırayıl musafir
Yas matem tutmalı o gün TÜRKÜYE

Sen büyüksün yaşıyorsun kalplarde

Adını demem için demiştim ona
Şikayet edecek yok ki ortada
Alma sen birdaha adını burda
Bende çözemedim bumu insanlık

Benim için deyil allah için yapılsın

Demek ki vuracaksın hazır değilim ki ben
Vuracağın yeri de ben hazır olum sana
Benden ne istiyorsun varlığım göz önünde
Ölüm işe yaramaz sağlığım budur benim

Yakıldım diri diri cesedim budur benim

Ölümüm sesiz olur söylenmeyecek size
Massal çok anlatım bana şimdi ihtiyaç
Yazdığımı okudum bitmiş mürekep evde
Yanlışımı anladım geç olmuş ne yapalım

Sevenler vurdu beni sevmeyenlerim yok

Feda etmez bu insanlar özünden
Çalmaya gelince yatmaz o gece
Dün aç olan şimdi işçi tutuyor
Hak yemenin müslümanda yeri ne

Feryat eden adam şimdi gülüyor

Evde dolaşmaya fırsat vermez aynalar
Beni gördü aynalar haykırdı suratıma
Anlatı gizli kalan tuzak var yaşama evde
Yalancı olmaz ki aynalar anlatı bak olanı

Uçurumun kenarı bana ayıt korkuyorum

Nahlet olsun kaderime gülmedim
Başımdan gitmiyor kara bulutlar
Nakadar kaçtımsa peşimden geldi
Kader vurdu beni berebere kaldık

Bende hiçkimsenin hesabı yoktu

Vur yeter gitme sen yaşamam ki
Senin gibi ben bulamam geri dön
Yanımda kalsan sana köle olacam
Yemekten içmekten oldum inan ki

Seni arıyorum ben yok olmuşum

İstedim çok sevmeyi gücüm yetmedi
Gemi kalkmış yolda dur diyemem ki
Bekliyordum gelmedi umudum vardır
Ne farkeder oğlun ya bir sevgimlidir

Yol uzun yarın için gitmem ki kalsın