Navruz Kaplan Şiirleri - Şair Navruz Kaplan

Esirdim bir zaman senin elinden
O gün bu gün kurtuldum senden
Mutluluk parayınan giti dönmüyor
O sensin işte beni bitirdin sen

Zor günler geçirdim kış yaz her gün

Eski günler yok artık birdaha geri gelmez
Yarı tok dolaşırdık ses çıkmazdı çocuktan
Sofra akşam kurulur baba anna çocuklar
Bismilah la başlanır çok şükür Allahıma

Ayakyanıl yarı tok çalışmak gerekir yazı

El salarsam kim görecek dağlar vardır arada
Bakmayın yolara geleceyim zamanı söylerim
Zor olur hasiretlik yaşıyorum alışamadım ki ben
Götürün nere var benzemez ki dağlıyor iyleşmez

Düşmesin elime çok çektim ben ağlatmam

Elimin icinde senin adin var
Baktikca hatiran canli icimde
Nefes aldigimda aklimda adin
Ben sevdim seni bile söyleme

Elimi sakladim inan her seyden

Bir baharın yazı birde kışı var
İnsan oğlu dikkat soğu geliyor
Ağlama gülecek günler geride
Yeme sen heramı geri kusarsın

Düşmüşüm dara siz düşmeyin ki

Geçerken bir gördüm yandı şuracık
Ağırı içerimde geçmez sanmıştım
O biri değildi ben yok olmuştum
Arkasından baka baka ağladım

Adı ne bilmem ki keşke sorsaydım

Tükendi nefesim geç oldu yolum kapandı
Sevinen var bana soran yok ağlıyorum ben
Sevilmemişim demeki ne kadar zormuş
Yaşamak değil ki severken öldüm burda

Yeni yıl benim için zından kalmışım burda

Dünkü çocuğum sandım baktım büyümüşüm
Harman yeri dümdüzdü oynuyorduk biz bize
Oğlan kız farketmezdi biz onlarda onlar bizde
Kehfli geçerdi günler kocuklar gibi yaşardık

İç içe tek yumuruk komşu arkadaş yaşardık

Tutsam elerinden yürüsem senle
Sevda masaları anlatsam sana
Dağıt saçlarını çarpsın yüzüme
Gitme gece kal doymadım sana

Sana ben bağladım umutlarımı

Gitmek için sen kafaya koymuşsun
Doyurdum sevgiye hakeden benim
Aşka hürmet sen kendini seversen
Olacağından fazla sevdim hata mı

Başlangıçta ağlamalar yok artık