Navruz Kaplan Şiirleri - Şair Navruz Kaplan

Bırakıpta giderken düşünseydin hayrsız
Sıra bende ağlarsan aynen senin gibiyim
Yıktın sen hayelimi tarımar eden sendin
Rüzgar dindi bak şimdi sıra bende razı ol

Sen söylerdin seviyorum hanı kayıp oldu

Bitmezisen istedin öfkeler kalsın
Söyleme sen sakın rüzgar getirmiş
Gül bahçen vardı sen mis kokardın
Beklemezdim senden bu öfke niye

Ağaç oldum sana yaprak vermiyor

Her gün istiyorum konuşmak senle
Doyunca bakarsam kıskanır gözüm
İslak bak gözlerim silme ki kalsın
Sen den gelen ben herşeye razıyım

Bakma sen doymadın ayrılık oldu

Az kaldı bayrama ne yapmam gerek
Evde bekliyorum edecekler telfon
Kimim var ki ben burada yanlızım
Gözüm yolda sevindirin beni siz

Bayram günü taksit taksit gülerim

Saklı bende sen öptüğün o yerler
Göstermem ki bana özel sen verdin
Bazan isiyan bazan gizli ağlıyor
Vazgeçmezdi gönül sen sürgün etin

Nısan yağmurlar başlar sanmıştım

Çıktığım o günü aklımda hep sen varsın
Seni bilmem burada unutamam ki seni
Çeyrek asır iç içe el ele biz yaşadık
Tez gel yanacağım bunu sen söndürürsün

Nedenini anlamak çok zor çözemedim

Seni çok seviyordum o sen değilsin ki
O sen olduğun zamanı ben seviyordum
Alışamıyacam sanmıştım yanılmışım ben
Aylar günler geçince yaşamak lazımmış

Senin var ya eskiden kalanlarla avundum

Acı varmı acı reha muhtar demiş doğrudur
Bilemesin yanıyor yandığı yeri ben bilirim
İçimde ki gemi kaktı kalkacak liman boş
Martılar havada sabah saat 9.45 gelmedi

İçimde fırtına koptu kopacak adını demem

Adım bulaşmış karanlığa çıkmak bilmiyor
Parmak izi aradım yok olmuş karanlıkta
Falda çıktı falcı da gördü kayıplara karıştı
Altın vuruş yaptı falcı birdaha yakalanmaz

Döküldü saçları yüzüne kimse görmedi ki

Gecelerim uzun gündüzüm yok ki
Sorarsam yoksun ki içimde saklı
Bir gün için değil her gün isterim
Perişan olmuşum sen yoksun ki

Yar bilmez ki seven insan yatamaz