Navruz Kaplan Şiirleri - Şair Navruz Kaplan

Viran oldu benim yaptığım bağlar
Güler açmadan goncayiken soldu
Aşkı aradım sen de çok yaşlı dedin
Sevmek zor seni ben geç kalmışım

Sabret gönül sonumuz hüsüran oluyor

Kanatlarım kırılmış uçamadım baksana
Sen hastasın ben burdan gelemiyorum
Yarın anne olacsksın benim işim zordur
Bağışla beni böyle gelmiş geçecek ya

Kızım bana yol uzun koşuyorum hedefe

Zülfikar köyüm seni asla unutmam
Gelmesem de adın ban de hatıra
Ben sende büğüdüm adın zülfikar
Cüzdana bakınca varsın ya zülfikar

Zülfikar içinden göl köye yol gidiyor

Rahat edemedim inan burada
Döneceğim köye çok özemişim
Doslar orda hayel kurar burayı
Köyümü özledim görmem gerekir

Anne baba köye gidecem yazı

Kimse bilmiyor ki sana ne yazdım
Sesiz oku dedim sen de tamam
Acımıştı canım sen yardım etin
Ben burdayım sen sakın söyleme

Sana açık oldum gizli demem ki

Kırılmadım ki hiç o da sen olursan
Saklı senden kalan mutluluk vermiştin
Deriya gibi sevgin bitmedi saklıyorum
Seni unutmak günah yazık değilmi ki

Aşk yaşamadım sevgi var tomarınan

Nefesim yetmedi yarısı senindir
Geri al kalmasın ödünç istemem
Verdiğin nefesi kestin günde bir
Yaşamak değil öldürürsen iyidir

Huzur benim için yaşam demektir

Güllerken mest ederdin adamı
Ten rengin güzel bakamazdım ki
Geceleri yatışını düşünüyordum
O kadın değilsin çok bozulmuşsun
Baharda bekleyecem o değilsin ki

Sen çıktın karşıma sevmem mecburum
Ya sana kadir olacak ya da bana sen
Alışmalıyız biz bu hayata sen bu hayata
İtraz etmek yasak bir töre kabul ete sen

Kendimi koydum aynen ben buyum ya

Yazmıştım adını hiç unutmadım ki
Yazmasamda ne fark eder yaşıyor
Hayelimdeki kadın yaşıyor ölmez
İster sevsin sevmesede sevecem

O kadar fotoraf yaptım benzemez