Navruz Kaplan Şiirleri - Şair Navruz Kaplan

Atalar göç etmiş gelmiş yurduna
Selam salmış fatih bütün türklere
Türkün adı yazılacak destana
Türk şereftir bu topraklar atamın

Saladık dünüyayı keskin kılıçla

Kafese koymayın ki bırakın uçsun evden
Minik kuş çok inliyor karnı aç ağlayacak
Çırpınıyor uçacak kesmişsiniz önümü
Fırangaya vurmayın uçacaksa tutmayın

Gökten elma düşdü şans önce benimdir

Türkü tanır dünüya asildir yüzde
Yürekli bakarsa dosta dost gibi
Şüpesi yok ki kapatmaz gözü
Övünürse türk göhksüm kabarır

Adım türktür şanım vardır tarihte

Çılgınca ben oynadım hayelimde sen vardın
Kolarımda bir kadın sen yoksun ki başkası
İçmişim ben çılgınca kim olsa aynen yapar
Uçuyorum tutmayın sen yoksun ki yanımda

Telefonum yok gibi sen açmadın bir zaman

Çekmez ki yüzünü maske var sanmış
İnim inim inlesen de bakmam ki
Bastığın o yerler ezberim de unutmam
Unutmuşum kimsin kimlerdensin sen

Bugün varsın yarın başka bir gündür

Sevgi için ben her şeyi söyledim
Aşkı tanımadım nasıl ne biçim
Yaratılmış demek tadı bir başka
Yeme kalsın yanında dur yeterli

Aşk ne kuruşun ne de yemektir

Acımadı bana vurdu arkamdan
Kırdı kanatımı uçmam çok zordur
Sürgün beni yaptın ne istiyorsun
Sizleri seviyorum sizler değil ki

Muhtaç oldum size yanlız burda

Kanatlarım sen ol uçarsam sevinirim
Bedenim sanki tren senin için çalıyor
Ay yıldız gökte kalmış yerde seni aradım
Şişti bende duygular çabuk gel ölecem

Hasiretim ben sevgiye gelirsen bitecek

Sırdaş oldu bana kurbete şarap
Her akşam içerim şarap az geldi
Ağlamaktan şişti benim gözlerim
Rakı geldi bana çok sevindim ya

Otuz yıl olmuştur kurbet içimde

Sana ben yazdim kac siir im var
Agliyor hepisi bende de yas var
Isiyan ediyorlar sende tik yoktur
Ya haber gönder ya da cizersin

Siir lerim sefkat ister gel cabuk