Navruz Kaplan Şiirleri - Şair Navruz Kaplan

Ayrılık boynuma düştü dönmem ki
Sevinen çok olmuş adını demem
Bazan yakın olur uzak fark etmez
Eyvah desem demem geç kaldım

Yüzümü çevirdim kılbaye burdan

Bakınca uzağa aklım kaldı birinde ya
Ne küs olabildim barış çok istiyordum
Yalvarsam ne kadar göz yaşı döktüm
Farzet ki komşuyuz el salasan ne olur

Gelecek birgün yok olacağız habersiz

Dertler yine bu gün tutmuş yakamı
Rüzgarda toz duman beni devirdi
Çabam heba oldu per perişandım
Sel geldi götürüyor feriyat yetmedi

Her akşamın sabahı sen vardın

Bende ki sevgiden kimsede yok ki
Diller bir çözülse doğruyu söyler
Bende ki duyguyu kimse bilemez
Sel gelse alamaz benden sevgiyi

Sevgim kıvılcımdır hergün büğüdü

Sizler için ağladım
Gözlerime bakmayı
Aldanmayın bakarken
Gözler gizli ağlıyor

Yağmurda kalmışım

Bedenimde bir acı kalbimde büyük sancı
Aç sen şu kapıları geliyorum ben hancı
Göster bana loş köşe yalnız masası olsun
Bir dolu şişesiyle bir de kadeh bulunsun

Hafif aç sen müziği ayrılık marşı çalsın

Su misalı aktı terler yüzümden
Sebebi ne olsa adını demem
Kalmışım arada sebebi varsa
Demek ki içimde sevgisi gizli

Bazan merak edip görmek istesen

Gelirsen ığdıra zülfikar köyüm
Arası çok değil git gör yeter ki
Musafir perverler güler yüz herkes
Ağ elmanın zülfikar dır mekanı

Musafir gelince köylü çok sever

Kaçma benden geleceğim peşinden
Dinle seviyorum senden uzak olamam
Yemem ki adamı seviyorum o sensin
Sen sevmesen seviyorum yetmezmi

Çok sevdim geçmiyor istesem geçmez

Ne bu kader beni burda bırakmaz
Her gün ağlatıyor bana alışmış
Araya beni almış gitmez ki artık
Ne bu talih beni bulmuş bırakmaz

Ağlayan her kesi görür uzaktan