Navruz Kaplan Şiirleri - Şair Navruz Kaplan

Karpuz gibi dağıtı dost diyorlardı bana
Emek ben vermiştim heba oldu olanlar
Yapıluırmı olanlar ben zor kazanmıştım
Beni vurdu şerefsiz bakıyorlar uzaktan

Emek ben vermiştim geleceğime ışıktır

Bugün doğdum kutlayın yaşamadım söyleyin
Ben bulmuşum dermanı adı saklı diyemem
Korkum kalbim durarsa umurumda deyil ki
Beni almış ben değilim sanki sarhoşum bugün

Adı fado yada yaso benim için ne farkeder

Dipsiz bir kuyuda buldum kendimi;
Sen miydin her şeyi inkar eden yar?
Aşkın ve onurum terk etti beni.
Bitmedi bu öykü, içim hala har.
Boynumun borcusun, intikamım var.

Ben dilek tutmuştum çok seviniyordum
Son dilek dutuğumda sen engel oldun
Karardı dünüyam şaşırdı ben burda
Sen sevin yeterki ben ağlarıyorum

Sevginin bedeli çok ağır oldu

Özün bu değil ki çok değişmişsin
Cahil biri vardır seni değiştirmiş
Kopmuşsun dünüyadan bu değilsin
Beni canlı öldürdü yaşamıyorum ki

Gülmedim yaşamaksa bu değil ki

Ben yolara sordum geçmemişsin ki
Deme ki bitmemiş umutlarım vardır
Bekliyorum seni sen bekleme beni
Şans gülerse görcem seni mutlaka

Bu ne talih bu bir kısmet bekleycem

Gidiyorum ben buradan uzağa
Resim elimde göz yaşıma bak
İsiyan nefret arada sen varsın
Kalbime söz geçmiyor ağlıyor

Küsmüş sana yalanları söyleme

Seni senden çok sevdim
Belki sen söndürürsün
Yanıyorum kor alevde
Belki sen söndürürsün

Doyasıya sevmedim ki

öyle suya susadim veren yok ki burada
Arzuladim ben seni bir baktim rüyadayim
O günü aglamisim bana sevgi düsmanmi
Ben birini sevdimse önüme engel cikar

Ilk defa sevdim seni görmedim ki gözleri

Göresim çok geldi gelcem mutlak
Benzzersin annama ne fark eder ki
Yılda bir kaç sefer seni görecem
Anna sen ölmüşsün bacım burdadır

Kaşı gözü sanki benim annamdır