Navruz Kaplan Şiirleri - Şair Navruz Kaplan

Sevmeyi bilene engel olmayın
Sıraya girsinler bitmez ki seven
Verdiğim sevgiyi almam gerekir
Adı sevgi olan herşey çok güzeldi

Uzun yol bitmez ki mutlu olana

Umutlarım bitmez ki yeni günü ararım
Çiçekleri özledim açacak hayelimde
Arılar çalışıyor kovan boş bal yapacak
Gülmeye sıra gelsin ağlayanı tanımam

Çocuken çok oynardım arı gibi bahçede

Birgün gidersem dönmeyeceğim
Ağlayan kaderim susmayacak ki
Beni tutmuş kurbet ağlatıyorsa da
Yalvarsa da geçti dönmeceğim

Bitirdi ömürümü bu kurbet benim

Bekledim gelmesen de
Sevdalıca ben bekledim
Öyle kırık kalpler vardır
Ben sevmiştim bekledim

Sevmek aşktan ötedir

Öyle aşk vardır sevgiden öte
Öyle biri anna kadar yakındır
Öyle birini tanıdım beni ağlatı
Öyleside vardır yakar kavurur

Ben sevmedim bana sevgi öyreti

Kırık kalbimi sen söktün yerinden
Ağlat beni gitme dursan karşımda
Hiçbirşey olmamış gibi davranma
Yaşamam buysa istemem öldürün

Git gidebilirsen bensiz bu yolda

Arkadaşlık hanı yok olmuş burda
Çirkin güzel ayrmadım yok olmuş
Derdimi dökecek insan hanı ya
İnsanlık kalmamış boşa bekleme

Yol üstü evimdir selam veren yok

Param yok deme tanıdığın kalmaz
Uzaklaşır dost akraba görünmez ki
Gölgeme ihtiyaç para şık duruş var
Yırtık ceket pantolon kim giyse kötü

Gurbette çıkarlar para için değilmi

Kaç kez yalvardım sen beni tükendim
Şimdi kaçtı o tiren bu tiren o deyğil ki
Sen binmiştin tirene çok hızlı gidiyordun
Ben bindiyim bu tıren beni bırakmaz yolda

El sözüyle gerdeye giden geri dönüyor

Yatamadım ki kaç gece sorana raslamadım
Geceler bana güldü yıldızları çok saydım
Güneşi hiç beklemem nasıl olsa gece var
Geceleri ağlardım yanlız adam olmuştum

Gurbağalar öterdi ben balkonda dinlerdim