Navruz Kaplan Şiirleri - Şair Navruz Kaplan

Aşkınla ısıt beni başka ben istemem ki
Koklasana bir sefer gül döküm yolarına
Tut bırakma ellerimi,sana ben hasiretim
Hadi sev doyunca ben de bırakmam seni

Aşkı gören varmı gözle görünmez
Güneş sanki pencereden vuruyor
Su içerken tasta onu görürsün
Aşk işte öyle birşey gören söylemez

Aşk yenilen anılmaz satlık değil ki

Seninle yaşlanmak gurur veriyor
Sen çok uzak ben de burdayım
Ella gözlerine bakmak isterdim
Sen yoksun ki burda ölüm iyidir

İkinci baharım var ben sanmıştım

Bir arada durma sen mi gülermi
Yanakların penbe farkında değilim
Kokuyor çiçekler sen mi bilmem ki
At gibi gözlerin bırakmaz bakım

Dudakların sende çin seti çekmiş

Aşk kokardı nefesin göz yaşıma engeldi
Her nefes aldığımda sen varsın içerimde
Kışı kış gibi yazı da seninle yaşıyordum
Yorganım kışın kar yazın da yeşil yaprak
Seninle ben yaşadım doyasıya her mefsim

Değme yaram derindir
Yar verdi yara benimdir
Çare yok mehlem uzakta
Azmış yaram içerimde

Ağzı açık yarama bakma

Yine bu gün sen geldin aklıma
Yüzünü özledim rüyamda baba
Sert bakışını güzeldi o zaman
Babalar gününde seni özledim

Siçıradım yataktan sandım evdesin

Söylediğin o sözler şimdi çıkıyor
Görmeyi çok istedim babamı
Çocuktum ayrıldım nasip olmadı
Sarılıp koklamak isterdim baba

Yaptıkların şimdi geldi aklıma

Sokakları aydınlatım geçmek için
Bekletme ne olur seni özledim
Tutalım el ele kıskansın her kes
Ayırlma kal burda sana alıştım

Ağladım yılarca hasiret yaşadım

Güneş yaktı kavurdu benisen kurtarcaksın
Bulutlar su topluyor yağacakmı bilmem ki
Yıldızlar geç doğacak ay da sabaha kaldı
Sevenler evde kalır ay ışığında çıkmaz ki

Ağaçların yaprakğı sevenler için çalar