Navruz Kaplan Şiirleri - Şair Navruz Kaplan

Ayrılık çok zordur dönüp bakmaz arkaya
Sırra kadem o kaçış hata kimde anlamaz
Bülbül gibi yuvayı söğütler de yapmışsa
Sevgi gülmek istiyor padışaha şans yoktur

Dereler kurumuş şansı yok ki gülmenin

Yazmam gerekir doluyum çünkü
Mısıralara sığmaz görmem gerekir
Seni tanıyamadım sen bu değilsin
Ben yanıldım doğru yolda değilsin

Başım bugün ağrıyor senin yüzünden

Akşam ben yatarken senle berber
Sevgin halen bende kokun yatakta
Her fısıltın benim kulağımda çınlar
Sevgin bana özel ben nerendeyim

İmkansız değil ki sende sevseydin

Bakarsan gözüme dayanmak zordur
İsyan kopsa da o an gözlerin şahittir
Gitme uzaklara kal yanlızım burada
İpek saçlım gitme sana ihtiyacım var

Sevgiyı sen yaratın öğretin sevmesini

Sır gibi saklı tutum sözleri
Gizli konuştuğu yok oldu
Açık olmadı ki yalan söyledi
Yıktı beni ne kazandı bilemem

Ufukta aradım yok oldum birden

Unutamam ki seni sen istersen zor değil
Bendekiler benim zorla senden istemem
Gün doğdu doğacak az evel bak geceydi
Sırlar bende saklıdır sen istersen sergile

Sürülmeyen mehlemi aramaya gerek yok

Anmaya korkarım hasiretim size
Okşadım saçını saymışım tektek
Şikayetim olmaz kokunuz var ya
Kokunuz bu evde gitse duramam

Öpmüştüm gelince şimdi tanımam

Kederi bekleme çok ağlarsın sen
Siktir et kov gitsin düşmanmı sana
İçinde birkmiş kin nefret çok var
Gülmeye sıra yok ağlayan çok var

Elini tutmuşsun bırakmaz seni

Sıkıştım ben burda sanki mapustur
Aramayın yok sanki kayıp olmuşlar
Dört duvar benimle arkadaş olmuş
Unutun boş verin ben geç kalmışım

Yalan bitmez insan oğlu söğlüyor

Siz varsınız ya burda aklımda
Kanıma işlemiş sizdeki sevgi
Damarımda dolaşıyor habersiz
Vermişsem sevgi sizde duruyor

Zor yola girmişim yanlızım burda