Navruz Kaplan Şiirleri - Şair Navruz Kaplan

Beddua edersem sen yok olursum
Acı veren oldu ya şimdi yok zaten
İstemiyorum ben kaşınan çoktur
Unu ben istemiyorum bulmuş belayı

Beddua edersem yaşamaz kimse

Benimki kara sevda adını ben diyemem
O beni bilmiyor ki ben ne yapım uzağım
Sevdanın hangisi ağlamadan son buldu
Ağlıyorum sevdama ne yazık yarım kaldı

Adını ben anmadan yatamam ki yatağa

Suçlu ilan etim kendimi burda
Kabahatım büyük suçluyum ben
Kimim var kime gidem burada
Hatam büyük ediyorum itiraf

O birisi var ya isiyan etirdi

Ben harcadım bu yaşımı boşuna
Savurdum havaya baktım yaşlıyım
Yoktan ben sevildim bunada şükür
Var olanı yemedim kendim yaratım

Sevgi doldu içim saymakla bitmez

Beddua etmişsin çektim ben burda
Sena çok yalvardım iş işten geçmiş
Ben burda rahatken sen orda çektin
Gel gör ne haldayım beddua tutmuş

Sevmedin sen beni durdun uzakta

Bedenim yok olmuş aratıyorsun
Aldığında söylemedin nerdedir
Konuşursan benle dugun var ise
Beni aldın parçaladın suçum ne

Hüzünsüz geçmedi ağladım her gün

Ben büyüdüm baba artık tutma elimi
Gidebilirim artık yokuş hafif geliyor
Karda yağsa yağmur yağıyor hergün
Ben büğüdüm küçük kaldım bu evde

Ben büğüdüm aklım halen çok küçük

Zor oldu ayrılmak ben çok ağladım
Çıkar yolum yoktu ki ben gidiyorum
Ayrılık koydum adını sen ne koydun ki
Adı işte ayrılık ben burdan gidiyorum

Ayrılık ilk defa beni vurdau arkadan

Yaşamak mı bu şansım yok ki benim
Ben burada yanılızım hayelim uzaktadır
Kolay deyil ki sevdikleriniz yoksa burda
Mucadele veriyorum ben burda yanılız

Allah yardım ediyor bırazda çocuklarım

Göz yaşımla seni çok bekledim
Hayırsız seni insafsız olmuşsun
Çıkma sen karşıma seni af etmem
Çektim ben senden istemiyorum

Baş ağırısı bende yok ken başladı