Navruz Kaplan Şiirleri - Şair Navruz Kaplan

Nefesim yetiyi kadar bakarım
Yaptıkların çok ödüyemem ki
Sen sevme ben sevecem seni
Mehremet çok sende af et beni

İnatın yüzünden ağladım burda

Çilem bitmez umut bende kalmadı
Yad oldum sizlere vurmeyın yeter
Çürüdüm burada esmiyor rüzgar
Dal oldum yapraklarım yemyeşil

Görmezler ki aslan uyku çekermiş

Damağımda kaldı senle yediğim lezetler
Hayeler kurmuştum kaçtı benim elimden
Alt üst oldu yapacaklarım vırane olmuştur
Rüyamdaki hayeleri göremem ki birdaha

Yalızlık zor dostum düşme sakın feleket

Her yıl yaşıyorum sanma burada
Sensiz yaşanmaz ki özledim seni
Uzaktır aramız mektuplar gelmez
Yabancı olmuşum barı selam ver

İlkbahar da kış da canım istiyor

Karartın dünüyamı üstüme gelme
Ayırmadın ki kalsın dudak izinden
Sevdandan kalmışsa bana da öğret
Dudak payı sen bıraksan yeterli

Dolaşıyor bulut hiç şansım yoktur

Dost elini tutarsan sıkıca sen ol
Dosluk bu olmalı küs olmak yasak
Dostluk zincirini bağla belinden
Güvenle seversen sevgiyile yaklaş

Dostun dost kalsın servetin sevgi

Dükkan küçük pişti kebap geliyor
Çok lüküs lokantadan geliri fazla
Fıyatı yazmamış ki istediğini alıyor
Konturol et belediye sağlık kalmadı

Mekan yerindedir kasa yok zaten

Sensiz geçen günler görme ağlarsın
Düş kurmuştum seninle gezmek için
Şimdi zor olmadı hayerimin suçu ne
Senin için kurdum hayelermi burda

Sıbiriyaya sürgün yaparsan giderim

Dünyaya tez geldim yok ki bir adam
Gülen yok ağlayan hertaraf harman
Sabır çok etim ben kalmadı derman
Yalana yasak koyan ceneti boylar

Kaşın gözün oynatma kolay değil ki

Kanayan yarama tuz basma artık
Üstüme sen gelme sabırım taştı
Ağladım bunca yıl susturan yoktu
Seninki düpe düz sancıdır sanki

Yol aldım bunca yıl daha bitmedi