Çiğ düşmüş
Kara gözlerinin
O manalı bakışlarına
Gelirdi gece yarıları
Hüzünlü sis bulutları
Dağılırdı yüzüne
Issızlıklarımı talan edip,
Korkuyla doldurdular,
İstilacı duygular....
Öyle sık böldüler düşlerimi...
Gece-gündüz, aralıksız...
Keyfimi kaçırır oldular,
Tanrının,
Bize sunduğu,
Yaşam sofrasından,
Karnı doymuş,
Yatısız bir konuk gibi,
Kalkıp gitmeyeceğim elbet....
İçimdeki bulutlar,
Biraz daha yoğunlaştı.
Bu pörsümüş duyguları,
Aşamıyorum.
Bütün tellerini,
Çekip kopardılar yüreğimden...
İşte bu,
Bağışlama duygusu...
İnsanın,
En büyük kepazeliği...
Yap kötülükleri,
Yakar Tanrı’ya
Affetmeyerek,
Asıl kendimizi cezalandırıyoruz.
Ruhumuzu,
Ağır yükler taşımaya
Mahkum ediyoruz.
Affetmeyi, karşımızdaki kişiye
Ulu Çınar gibiyim,
Çocuklarıma...
Çaltı gibiyim,
Dostluklarımda....
Her şeye takılıyorum,
Her şeyden alıyor,
Hiç bir şey için,
Acele etmiyorum artık.
Bir anda, bütün işlere,
Yetişemeyeceğini farkındayım.
Ve yavaş yavaş,
Yaşadığım anın tadını,
Şimdi
Sen orada yatıyorsun
Yapayalnız
Bodrum’da ,
Tepecik Karaova da
Hediye ve Şirin dışında
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!