AYŞE ÇİÇEK AÇSIN…
Güzel çiçekler,
Hep annemi anımsatır.
Annem,
Gökyüzünde ay yarım,
Oluştu güzel bir tasarım,
Sevgin ben de kaldı hep yarım,
Bu işte de kalmadı karım,
İşte böyle melul melul bakarım...
İçten kendimi,
O kalın parmaklı
Nasır tutmuş
Kocaman ellerinle
Gitmeden
Bir kez
Son bir kez daha
Babam öldüğünde,
Bir düş içindeydi,
Kafamdaki babam...
Yedi yaşındaydım...
Yedi yaşımın düşlerinde...
Soyut kavramları,
Dün gece,
Gece yarısına aşkındı vakit.
Saat 00:23 civarları.
Gülümseyerek,
Işıl Işıl gülüyordu gözlerin ,
Sevinçle girdin salona.
Baba sevgisinin özlemi
Bazen,
Günün herhangi bir saatinde
Olduk olmadık bir anda
Depreşir de...
Duygu yüklü trenler geçerse
Rüzgarda, dalları kırılmış,
badem ağacı gibiyim.
Kırık dökük...
Çiçeklerim darbe almış,
hoyrat, huysuz rüzgarda..
Dökülmüş, yerlere düşmüş...
Hiçbir şey biriktirmek istemiyorum artık,
Bolca iyi insanlar,
Ve hatırlanacak güzel anılardan başka...
Ne telefonumda nefes kesici resimler
Ne para, ne pul, ne yeni çıkan,
Türlü türlü kıyafetler....
Kötülüklerin,
Ardı ardına gelmesinin,
Sürekli tekrar etmesinin,
Bir türlü bitmemesinin,
Nedeni de bu!
Bağışlama duygusu...
Çığlıklar atıyor gece,
Günlerdir....
Bir tatsız düşün,
Sabahına uyandım.
İçimde,
Gün günden büyüyen,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!