Nasıf Acar Şiirleri - Şair Nasıf Acar

Sen bana dilsiz olduğunda,
Benim dilim ağzımda,
Değirmen taşı gibi,
Ağır, usanmış ve eskimiş...
Yılların bıkkınlığı üzerimde,
Unutmuş konuşmaları,

AĞUSTOS
Ağustos bizde,
Özgürlük demektir.
Yoksul, bitap düşmüş,
Cahil bırakılmış bir halkın,
Güneşe yürümesi demektir.

Ahmet’im,
Bir tanecik oğlum,
Yüreğim,
Yamalı kalbim.
Sevincim...
Kaygım...

Dallarını rüzgâr okşar,
Salkım söğütlerin...
Gözlerim gözlerinde buluşunca....
Çamurlu sular akar,
Retinalarımda.
Anlamsız bu dünya,

Her sabah gün doğumuna
Ben sizinle uyanırım
Gözümü açar açmaz
Gözbebeklerimde
Sizleri bulurum
Kirpiklerim

Sevdalık zor iş,
Hem de çok zor...
Fazla kaptırmayacaksın kendini,
Aşk rüzgarına...
Derinlere daldın mı?
Birden çıkmayacaksın,

Virüsle aramıza,
Mesafe koydunuz.
Bu işte en çok
Sizler mağdur oldunuz
Çok dualar,
Teşekkürler aldınız.

ALİM



Günlerden bir gündü
Sen haberci ağteğmendin

Yüreğindeki merhametin,
Eşsizdi,
Yoktu kimselerde,
İncitmezdin kimsecikleri.
Nasıl da düşünürdün
Yoksulu, fakiri, düşkünü,

Farklı iklimlerde
Mahsur kalan
Göçmen kuşlar gibi
Sensizliğin
İklimine alıştım
Alışılmadık