Nafi Çelik Şiirleri - Şair Nafi Çelik

-24 Kasım Öğretmenler Gününe atfen-

Kutlu olsun büyük gün, sevgili öğretmenim,
Mutlu olsun bu düğün, bilgili eğitmenim....

Baş Öğretmen ATATÜRK, öğrencisi bizleriz,

Saçlarımı okşasan
Göğe değerdi başım
Kınalı ellerinde son bulurdu acılar
Gözyaşlarım kururdu ninilerinde
Sevginle büyürdü çiçekler
Ak sütün helaldi bilirim

Zaman bugüne
Sular yukarı aktı
Senin üç tekerlekli bisikletin
Benim çamurdan oyuncaklarım
Kırıldı

Ağlama bir tanem, güneş doğacak,
Kuruyan dudağın, nemlensin biraz...
Kadehim yaş doldu, taştı taşacak,
Bırak, sancılarım, demlensin biraz....

Çok baharlar geçti, çiçek açmadın,

Tut ellerimi üşüyorum
Isıt yüreğindeki ateşle
Bırakma güneş doğsun üstümüze
Cep telefonlarını kırıp atalım
Patlatalım televizyonun camını
Radyoyu sokakta unutalım

Ekinler biçime geldi
Temmuz rüzgarı esiyor hafiften
Deve dikenleri çatladı bir bir
Şarkılardaki kibir bereketinden
Ben olmuş pıtıraklar ak teninde
Ak tenin yayla güneşinden

Kuşlar neden uzaklaştı
Tarla neden çorak bugün
Deniz kudurmaz ay saklamazdı kendini
Gün erken ışırdı buğday başaklarına
Bu denli çirkin olmazdı Mersin

Ela gözlerinde, bu yaşlar neden,
Sen de benim gibi, yaralı mısın? ...
Sevdiğin adam mı, ayrıldı senden,
Al giymez olmuşsun, karalı mısın? ...

Yürekteki yara geçmez, bilirim,

Geceyi zincir yapıp boynuma doladılar
Yetmedi sevdanla dağladılar
Cehennemi cennet saydım uğruna
Dost bildim azap meleklerini
Seni aradım

Gökyüzü kaygılı ağaclar ürkek
Titreyen kanadında yorgunluğu
Biliyor ertelediğni umutlarını
Bir buğday tanesi olanca düşü
Bir avcıya rastlayacak