Nafi Çelik Şiirleri - Şair Nafi Çelik

Döktü yapraklarını duygular
Deniz maviye soyundu yenibaştan
Bir türkü tutturdu zaman
Ölüme inat yol boylarında
Telefon tellerinde asılı kuşlar
Zamansa eski cumalarda

Anlatamam
Anlayamazsın
Ekvatorda üşüyor kutuplarda terliyorum
Buram buram sen kokuyor yokluğun
Sevdan sızıyor penceremden
Yüreğim burkuluyor

- Neşer Selmanın, Çöküyor adlı şiirine nazire-

Öyle karmaşıktır yaşamın özü,
Yaşanmış aşk varsa ölmeğe değer,
Aşığı mest eder maşukun sözü,
Yıllar sonra bile yürek deleder...

Kumral saçlarına pembe gül takma,
Hayal gerçek olur, düş geri döner...
Buğulu gözlerle derinden bakma,
Güzeller sevinir, çirkin kudurur...

Desturu olmayan bağlara girme,

Çiçek böyle açar, bilir ekenler,
Elli yıl boyunca, arandım durdum...
Kara sevda derler, bilir çekenler,
Saati sevmeye, ayarlı kurdum...

Bir bakışın yetti, yıllar yetmedi,

Gitme deseydin geri dönerdim
Anasını satardım dünyanın oracıkta
Böyle bükük kalmazdı boynum
Gündüzü katık etmezdim gecelerime
Takılıp kalmazdım yalnızlıklara

Uzak düşler görüyorum
Üşütmeyin beni
Sevginizi örtün üstüme
Taşa tutun kederlerinizi
Doyasıya alın gülüşlerimi
Ağıtlarınızı dipsiz kuyulara atın

Bir yangın telaşı benimki
Sarıya boyamışlar bulutları
Elimdeki elma hala bütün
Kim kopardı dalından sevgiyi
Ayrılığı kim getirdi

... Ve yaşamaksa maksat
Sarıya boyamalısın tüm evreni
Üşüyen ellerimi tutmalısın
Yeniden açmalısın çiçek

Serçenin gagasındaki otu görmelisin

“Cömert derler, maldan ederler,
“Yiğit derler, candan ederler.”
TÜRK ATASÖZÜ

Cömertliğe özenerek,
Malı mülkü seriverdim…