Pencerem dağlara bakar
Bazen güneş açar, bazen yağmur yağar
İsterim ki konuşan biri olsun
Öyle sessiz, dalgın geçer akşamlar.
Evim pek güzel değil olsun
Olmasaydı eğer son aldatışın
Uyanmayacaktım rüyadan
Uykunun her halini yaşadım ben
Olsaydı eğer ilk halin
Uyuyor olacaktım.
En hazin günler sokağında geçti
Bekledim köşe başında göreyim diye
Bakıp durdum saatlerce beyaz perdeye
Ya evde değildin yada bakmadın
Neredeydin o eve gelmedin mi hic
Soralım kendimize
Nedir bu olup bitenler
Nedir bizi çekenler
Ne var ne yok intikada
Hangi bakışla anlatalım
İnancın yok, sevgin yok, İçinde
henüz hiçbir şey gerçek ışıkla aydınlanmadı!
var olduğunu sanıyorsunuz zihninizde
hiç kimse görmez aslında harede sisler
her yerde beyazımsı şafak veya kızıl gün batımı!
gördüklerimiz görmediklerimizi gizler
Atmışı kaybettim ama
Atmışbiri buldum
Dedim ki kendi kendime
Ben şimdi karlı mı oldum.
Altmış İki göz kırpıyor
bu sokaktan şu caddeye her çıkışımda
duvar simalı vurdumduymazlar görüyorum
hiçbir şey vaad etmiyor artık bu şehir
lüks bataklığında boğuluyorum
sıkıldım kalabalıklardan tenhalık arıyorum.
Gökyüzünde yıldızları
Avuç, avuç tutasım var
Dur duraksız yananları
Neden diye sorasım var.
Sorasım var, sorasım var.
Sorsaydım canımı yakan yıllara
Aceleniz neydi nerden geçtiniz
Saçlarımı yana tarardım ama
Siyahları alıp beyaz verdiniz.
Hayatım şen şakrak geçecek sandım
Sözcükler vardır mutlu sözcükler
Hoşnut eden huzur veren
Sende söyleyebilirsin bir dene
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!