Kader ağını nasıl örerse örsün
Yoluma güller dökse istemem artık
Işıklar ister yansın, isterse sönsün
Kaderden tek bir ışık beklemem artık.
güvendiğim dağlara kar bile yağmadı
ama ben hala bekliyorum
anotomik yapısı bozulmuş gibi
bir umut daha var saklıyorum
Fokur, fokur, kaynıyor müslümanın kazanı
Karıştırır durmadan görünmez sinsi eller
Yemeye fırsat kollar piranhası, sazanı,
Hem sersemdir hemde kör bilmem ki neyi bekler.
At sineği gibi konarlar açık yaraya
İtirafımdır sana
Kurtulacağım artık senden
Söyleyemediğimin işkencesindenn kurtulacağım
Anlatamadıklarımı yazacağım
Burada eski resimler değersizdir
Bir zamanlar yaşamış olsalarda
Benim adım kemançora yiğenim
öyle diyorlar bana
Her yerden uzakta yaşıyorum
Bu ormanda her ağaçta çulum var
Bir sürü de adresim var
Umut iyi bir şeydir
Hatta ondan daha iyi bir şey yoktur
Hayata anlam katamıyorsan katlanamazsın
Tutunursun yada bırakırsın oluruna
iyilik ve kötülük düşman kardeşlerdir
asla barışmaz, asla ayrılmazlar
aynı yolu çiğnerler, aynı yola gitmezler
biri yücedir, biri alçağın semeresidir.
kötülük atomun hiroşima sıdır
Koparttım tüm bağları dönmemek üzere
Valizim' hazırladım gam, gözyaşı dolu
Yolculuk uzun sürdü yıllar, senelerce
Şimdi son çeyreğe girdim belkide sonu
Her geçilen mesafe öncesinden zorlu.
Öyle durup ne bakarsın
Kaşına göz mü ararsın
Sözün uysa kalbin uymaz
Öyle kolay bulamazsın.
Sevme sakın koparırlar
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!