Mustafa Tatcı Şiirleri - Şair Mustafa Tatcı

DUA
Bize himmet eyle Ya Rab...
Bize nusret eyle Ya Rab
*
Celâl yüzündür, biliriz
Cemâline çeviriver

Kapıya kadar geldin
Durma içeriye gel
Madem ki niyetlendin
Durma içeriye gel

Beni bırak kapıda

Bir çay koyup ocağa, demlen birlikte çayla
Zikri dola diline geçirme vakti vayla

Ört gördüğünü görme, hoş gör sesin çıkmasın
Olayları ayna bil, hemen nefsini payla

Ey cân gel sen de nuş et âb-ı hayâtı cemde
Hızr-ı vakte eriş de kalma sakın elemde
Elestü bi rabbüküm sırrı hemen bir femde

Bir garip yolcu gibi yaşa gel bu âlemde
Tanı da secde eyle âdemi İş bu demde

Pertev-i cânân kime erdiyse hayrân eyledi
Katre iken bî-nihâyet bahr-ı ummân eyledi

Fazl-ı envâr-ı tecellî eyleyen âşıklara
Yûsuf-ı Mısrî gibi Ken'ân'a sultân eyledi

Sahibini yok sanma dışındaki içinde
Sırrını bil gönülden dudağından iç in de

Şurda burda arama zahir batın yâr ama
Ne Maçin’de gez dolan ne Batı’da ne Çin’de

Ако ти беше дума за любовта, а аз книга
От устната ти взимащ цвят тефтера на звука да бях

Да потече потта ти върху това стъклено сърце
потичащите от очите ми сълзи да бях смесил с розова вода

Bir ömür süreceksin demlenmiş şiir gibi
Akacaksın denizde kaybolan nehir gibi

Sevda dağıtacaksın geçtiğin yollarda hep
Ab-ı hayat bahşeden Hızır nebî pir gibi

Sevdâna düşeliden hâlim harâba düşdü
Ayağım meyhâneye dilim şarâba düştü

Ayık gezerim sanma aklım sahrada Mecnûn
Tığ teber Şah-ı Merdân Leylâm türâba düşdü

Sen aşka dair bir söz, ben de kitab olsaydım
Dudağından renk alan nâmeye bâb olsaydım

Bu sırçadan kalbime akıtıp da terini
Gözümden akan yaşla karıp gülâb olsaydım