Bir bendir ki ziller döner ellerde
Bir bendir ki ritim tutar tellerde
Bir bendir ki şaha kalkmış at gibi
Tozar gider ahenk ile yollarda
Sen varsan ben yokum olduğun yerde
İçinde ben geçen sözde ben yokum
Ben yokum demek de insana perde
Ben diyen ten diyen sazda ben yokum
Ocağa atılan bir odun gibi
Bu âlem bir mezradır ektiğini biçersin
Ne gelirse arkandan ordan kapı açarsın
Sırat dediğin amel takılır ya geçersin
Hak Taâlâ öcünü bunda ibretle alır
Bilmeyen ilm-i ledün onu kul yaptı sanır
Ve göklerden dağlara devredip gelir bize
Emaneti alamaz insan gelmezse dize
Geçtiğimiz yollarda unsura dönüşen ten
Unutturur insanın aslını bir nur iken
Bre gafil, yanılma.
Birdir gördüğün çoklar
Pirden görünür Tanrı,
Çoktan görünür yoklar...
Gafletle gezip tozma
Bunda iken ölmek gerek
Varıp anda ölmez ola...
Bunda ölmeyenler yahu
Varıp anda olmaz ola..
Öyleyse nedir Azrail?
Biter burada zaman
Bir nefes olur o ân
Vuslat ıtrı duyar cân
Aşkın kaynağı Şirvân
Burası Azerbaycân
Kardeş burası dünya, burada hiç durulmaz
Bura baki mülk değil, burda otağ kurulmaz
Mülk-i fanidir bura Mâlike'l-mülk bulunmaz
Alan satan hep odur emlakçıya sorulmaz
Yaptığın yatırımı oğlun kızın yer gider
İksir-i aşktır sohbet dinle değer gönüle
Diz çök sultan-ı aşka inle değ er gönüle
Görmeyen iki gözden alemi bir tek vücud
Diliyle kuş tutsa da girmez meğer gönüle
Dinle Hakerenleri sana özü anlatır.
Elestü’de sorulan gerçek sözü anlatır
Efsaneden kurtulmak istiyorsan tut kulak
Anlamadan açılmaz huzurda bil ki dudak
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!