Mustafa Parlak Şiirleri - Şair Mustafa P ...

Karanlıktan sıyrılıp, kızıl gün şafağa vurduğunda.
Selam durduğu an bir asker, Gök bayrağa
Dokuz tuğlu sancağı verin sancaktara
Toplanın ey insanlar Ayyıldız altında.

Kamışa benzetmişler.
Sesi sesime,yakın!
İçi gam! Dolu diye
Oysa, ben!

Hadi oğlum! Çöz düğümünü hayatın.
Angarya deme dinle! Gayret et! Anlarsın
Günü geldiğinde, sen de! "hocam haklı çıktın" dersin.
Hadi oğlum! Cevher sende; gününü göster hayatın!

Hadi oğlum çöz düğümünü, hayatın!

Kapat gözlerini, düşün!
Kafanın içinde koca bir dünya!
Aç gözlerini, temaşa et, eğlen,
Dışarı da, koca bir dünya!

Düşünmek ve görmek!

Takvimde gün On iki idi, aylardan kasım.
Akşam yemeği vaktiydi, son hatırladığım
Kelimeyi şahadet getirip, bağırıp yattığım
O günden Bizlere mahşeri bir sahne kaldı

Genç, yaşlı çoçuk, kimi kız, kimi kızan

Ben çekerim her cefanı böyle bilinsin
Ölürsemde bir bilinmezde, sevdam anılsın
Bırak her acım senin dilinde kalsın
Sen hala seni abartıyorum sanırsın

Bir hazanı yaşıyorum, mevsim eylül

Ellerini kapattı yüzüne
Acılarını dindirir diye
Baktı olmuyor, dinmiyor
Bendini yıktı gözler
Güç yetiremedi, bıraktı çocuk,
Bıraktı kendini, yıkkın selin önüne

Adımı söyle mesala
Nasılda yakışıyor sana
Bir söylerken, bir daha
söylemek tadında
Biri dilden, biride
yürekten mustafa!

Dünya seninle güzel ah be güzel
Beni güzel şeylerden mahrum bırakma
Gözlerim kör, günlerim karanlık olur güzel
Bilemezsin sen sensizliği, ben sensiz olamam güzel.

Güzellik sarsın her yanımı güzel

Karanlığın içinden çekip çıkarsam gözlerini
Kirpiklerinin her biri bir kale gibi önümde duruyor.
Hele kaşların sıradağlar gibi
Amansız aşılmayı bekliyor.
Yüzündeki güzelliğin membağı
Göz bebeklerindeki ışıltı