Mustafa Parlak Şiirleri - Şair Mustafa P ...

Mecnunun dilindeki leyla bendim.
Leylanın dilindeki mecnun da.
Leylanın Mecnunu oldum, onda can buldum,
Mecnunun leylası oldum, onda hayat buldum.
Mecnunun Leylayı gezdirdiği çölde,

Gece karanlığı çöktüğü an
Aç kapını ben geleceğim
Aşıkların buluştuğu zaman
Aç kapını ben geleceğim

Ben geleceğim öteden beriden

Yetmiş kusur yaşındayım,
Bir hastane odası içinde
Gözümde puslu bir cam
Bugünde kapalı havam yağmurlu yine

Herbir yağmur damlasına gizlediğim umutlarımla
Mavinin, yeşilin ve yağmurlu grininin tüm tonlarıyla
Her gözümü açtığımda Seninle
yeni güne diyorsam merhaba
İşte budur benim tüm hikayem

Ne çok sevmiştim seni
Seninle ve sensizlikle karışık
Düşüyor elimden kırılıyor ışık
Oysa! Ebedi sevgilimmiş benim yalnızlık

Sensizliği büyüttüm seninle yıllarca

İnsan! Diyorlar ya!
Bir garip mahlukat!
Kaçıncı defadır sorarım.
Bu soruyu kendime!
Adem oğlu diyorlar ya!
Nedir? Hakikat!

Ben yokum diye yüzünde hüzün var.
Hüznünde her an demlenen ben var.
Bende sensizliğin derin yarası
Sende bana ait, bıraktığım ben var.

Ben yokum, sevdiceğim yanında ,

Nasıl da büründün, bir bebeğin masumluğuna
İnanmazdım, dua et kucağımdaki masuma
Zemheriyi yaşattın oysa; onca baharda bana
Üstünede yetinmeyip kırk yılımı çalansın sen dünya

Şimdi en güzel hediyeni verirken kucağıma

Seni sevdiğimi bilirsin, bilirim.
Beni sevdiğinide bilirim, bilirsin

Adını yazıyorsam gördüğüm her yere
Senin sevdiğin şarkıyı söylüyorsam öyle
Senin gibi yemek veriyorsam kedilerine
Sen olmadan ben olmuyorum.bil istedim