Sen ne güzelsin,
çiçeksin bahtımda açan.
Sen sevdiğimsin, bir başkası değil.
Seni hatırlıyorum kollarımda,
sımsıkı sardığım.
Seni seviyorum inan, kendimi değil,
Bir tanesi ile binlerce sevda çiçeği açtırabilecekken,
binlercesine sahipken sevgi fidelerinin,
dikilebilecek bir avuç toprak bulmak için Allah’a açılan eller,
bulutlara değdi parmak uçları.
Umuda yolculuk için
ne hal kaldı,
Sevdalandım sana, gönlümün sultanına,
Tutkunum delicesine teninin kokusuna,
Kollarıma aldığım, doldurduğum ruhuma,
Elde değil ölmemek sadece senin uğruna.
1986 Ankara
İstanbul'um,
ilk sevdam.
Beni gönlüne kabul eden,
bana sevmenin ne olduğunu öğreten.
Hoyrat gençliğimde içinde kaybolduğum,
beni toplayan İstanbul.
Sevdim seni güzel gözlü sevgilim,
Sonsuza kadar özleminle beklerim.
Yalnızlığımın acısıyla doludur gözlerim,
Sevgilim beklerim, özlemle dolu günlerim.
1983 Erzurum
Sevgi;
çok güzel bir şeydir,
göz alıcı renkleriyle çarpıcıdır,
gördüğünde.
Manolya gibi kokar,
kokladığında.
Sevgiler sevgi değil
umutlar umut taşımıyor,
gözler bir boş bakıyor
uzakları görmek bir yana
yakınları bile görmek zor.
İyi ki,
İyi ki yaşanmış güzellikler var.
Ve kalan en sonunda,
O güzel yaşanmış anlar
Ve anılar...
“Keşke”
Bir aydınlıktır gönlünde ışıldayan,
gözlerin karanlıkları delse de göremediğin.
Engin denizlere benzer sonsuzluğu hissettiğin
aramakla bulamazsın, ruhundadır, içine doğan.
bir çiçektir, tomurcuk,
birden açıverir, gecenin yarısında,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!