Hüzünlüyüm yine bu akşam,
seni düşünüyorum.
Geleceği düzenliyorum aklım sıra.
Önceleri senin hatıran,
mutluluktu benim için,
şimdi hüzün veriyor bana.
İçimde bir korku var sevdiğim.
Kendimden,
zamandan korkuyorum.
Zamanla değişmekten
seni unutmaktan korkuyorum.
Bana unuttur bu korkuları
Bir sen varsın
bir de ben varım,
dünyamızda;
sevgin ve sevgim
birlikte yaşayacağız…
Yaşamak istiyorum seni;
sende.
Gözlerine bakıyorum görmek için kendimi,
öylesine kızgınsın ki bana,
kapıyorsun gözlerini,
hapsetmek için gözlerinde beni.
İstanbul...
İstanbul’um...
Gönlümün aydınlığı...
Sevgim,
sevgilim,
sevdam...
Haykırmak istiyorum adını
doyasıya.
Söylemek istiyorum, herkese;
sana olan aşkımı.
Sana kavuşmak, ulaşmak istiyorum.
Çabucak geçsin zaman
Kadehimde içkimsin,
her yudumumda içime yakarcasına akan,
boğazımda bir alev oluyorsun,
kadehte kalanı billur,
serin bir pınar kadar.
Tüm varlığımı bir mutluluk seline kaptırıyorum.
Kalmamalı geride
Kalmamalı geride insan,
ya da bir şey bırakmamalı giden ardında.
İnsanın "anı"sı olmamalı sevdiğiyle,
hiç hatırası da.
Gördüğü bir yer O'na bir şey hatırlatmamalı;
Karşıdan bir vapur geçiyor
içinde kim bilir kimler,
heyecan içinde.
Sevgililerine kavuşacaklar belki de.
Ben de giderdim o vapurla bir zamanlar,
beni de bekleyenler vardı,
"Keşke"ler bırakmamak için,
bir ömür bıraktım ardımda...
Artık bilmediğimin farkında,
bildiğimin hiçliğinde,
saatsiz yaşanan günlerinde son kertesinde ömrün.
Bırakmayacağım,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!