Ne yapayım ki
Senden sonra ruhum sancılar sağanağında
Kalbim burukluğuyla hüzün karasında ve gözlerim boşalınca
Başımı öne eğiyorum
Hissiyatımı demleyerek hicrana adımlıyorum
Nihayet yorgun düşmüştüm
Saatlerce adımlamaktan ve takatsiz kalmaktan
Senin yokluğunla ve baş başa kaldığım yalnızlık yılgınlığım yanımda
Nazarlarımın gittiği yöne
Kulağıma gelen gitar ve kemanın nağmeleriyle
Sizi
Dinlerken dinleniyorum,
Kalbimin seyrinde nefesleniyorum,
Düşünce ikliminin
Güzelliklerini buluyorum,
Şayet ihsan edeceksen acıma
Halimin sefilliğine bakarak sende diğerleri gibi aldanma
Ruhunla barışık anla ve kalbinin itminanlığında hakkaniyet varsa
Nefesler sahibine kefildir
Her nedende
Ve şayet gözlerimden yaş
Sirayet ediyorsa, sinemin dağlandığına inanmıyorum
Bir çırpıda
Serinlediğimi addediyorum
Bir gün hatırlarsan…
Hali melalin ile şad edip, ruhumun hüznünü kalbinde bulursan
Baharın letafetini, günün şevkini, gecenin efkârı derdini, bilinmeyenlerde inleyenleri
Aklın sezgisi, ruhun yetisi, gözün boyun büktüren busesi akla gelsin o vakit seninsin
Hangi duvarı yıkık görsem
Geçmiş her lahzanın Saikleriyle usanmadan yüzleşsem
Yaratılan adına, umut saflığında, düş sığınağında, kader söylensem
Aklın ihtiyacını bilmeden, inşirahı dilemeden, bir taklidin kendisiysem
Gözyaşı için yanarım, duygusallığı ne sanırım, hesabı kime bırakırım dersem
Bir an esaret yaşatan herşeyden uzaklaşmak istedim
Sessizliğin rıhtımına çekilerek acziyetimi aşikar eyledim, içimin titrediğini hissettim
Yamaçlara çıkmak için meylettim, nefes nefese sanki hesabım için bir koşturma içindeydim
Kimi ne kadar dinledim, neden tercihlerimde infial içindeydim, günbegün niye sendelendim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!