Biraktim karanligi, benim olmayinca rüzgâr
Alamadigim bir yolun safagindayken sularin
Kiyiyi ne hacet, kalmayinca tüm umutlarim
Suyun enginliginde sarhoslugun magduruyum
Günes acimasin, ay isitmasin, yildiz bakmasin
Şayet ihsan edeceksen acıma
Halimin sefilliğine bakarak sende diğerleri gibi aldanma
Ruhunla barışık anla ve kalbinin itminanlığında hakkaniyet varsa
Nefesler sahibine kefildir
Hangi duvarı yıkık görsem
Geçmiş her lahzanın Saikleriyle usanmadan yüzleşsem
Yaratılan adına, umut saflığında, düş sığınağında, kader söylensem
Aklın ihtiyacını bilmeden, inşirahı dilemeden, bir taklidin kendisiysem
Gözyaşı için yanarım, duygusallığı ne sanırım, hesabı kime bırakırım dersem
Yoksun
Ne yapsam ne yazsam
Mısraların diliyle anlatsam da yoksun
Haşyetin
Ürpertisiyle güne başlarken
Perakende,toptan ve daha sonra,toptancılara mal satan fabrika,kurarak sahibi olmuş,bir çok insana iş imkanı sağlamış oldukça başarılı bir insan.
Saygı duymamak,şaşırmamak mümkün değil,gıpta ile nazar ettim, baktım birde kendime, fakat mukayese edemedim,aramızda bulunan farkı açık,seçik bir şekilde sorguladım.
Babam tek amcaları olmasının yanı sıra,Sümer bez fabrikasından emekli ve dar gelirli olması sebebiyle,her sene Ramazan ayında, amcamın canlı hatırası olan yengemi gönderirler ve sevgili yengem ihtiyaçların tespitini yapardı.
Bir yıllık ne ihtiyaç varsa,her şey dahil alınır,biraz da harçlık vererek hayır dualarla başka ihtiyaç sahiplerinin, yardımına gitmek için, vedalaşarak helallik alırdı.
Yengem çok hayır öğütlü,birazda peşin sözlü,ama oldukça samimi,son derece geçim ehli,çileyi tanımış,sabırla yudumlamış, ama kimseye yansıtmamış bir hanımefendi idi.
Allah rahmet eylesin,şimdi aramızda değil,bu fani dünyadan,zamanı gelen herkez gibi aniden,amcamın sevgili hanımı olan yengemde,dareyn saadetine göçüp gitti,evinde misafir bulunduğun her an ilgisini ve ikramını hiçbir zaman ihmal etmemişti,Allah’ın rahmeti üzerine olsun.
Zahirde
sukut halindedir
İki surun
içinde derlenmeyi
bekleyen sanki ümittir
Her vakit
düşünmüşümdür
Umut içinde nefeslenirken,
açan çiçeklerenazar ederken
Söz
etmem, gam çekmem
Nederler kaygısıyla nefsi
sahibinden başkasına hasredemem
Ne yapayım ki
Senden sonra ruhum sancılar sağanağında
Kalbim burukluğuyla hüzün karasında ve gözlerim boşalınca
Başımı öne eğiyorum
Hissiyatımı demleyerek hicrana adımlıyorum
Gecenin
Mağrurluğundan
Gözlerim uykuya
Eyvallah etmiyordu
Sinemden
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!