Yıllar geçip giderken,
Ne idrakle yoğruldum ve nede kalbi soludum,
Halimde ki yegâne korkum, gül kokusundan uzaklığımdır.
Olmuyor işte onsuz,
Hiçbir letafetin ne tadı ve nede tuzu,
Ne kadarda sabretmekten yorulsam
Koşar adımla sen geliyorsun aklıma
O vakit melalimi bir umut kuşatıyor
Ufkum açılıyor kalbim çok ferahlıyor
Senin halinde esrarını koruyan zarafet
Saklamasın kimse, ne kadar kabilse
Kalp titreyerek feryat etse, gözler nazardan yüz çevirse de aldırış etme
Halin demlenen dili, esine hasret kederi, yıllara sâri elemli nefesi dinecek gitme
Umudun hıçkırıklarında kanat çırparken, feryadın sürurunu için akıtırken yakınma
Seherin bariz kimliğinde
Sessizliğin ram eğlediği bakir kimliğinde
Hesabın derinliğinde, rahmetin serinliğinde nefeslerimle
Abdiâcizliğim nispetinde
Her ne kadar serkeşliğim nüfus etse de
Ey yar sen kalsan da kalmasan da
Bir çağlayan gibi geceleri aksanda
Karanlıklardan kaçsan yatmasan da
Çaresi yoktur, bulunamaz hal çaresi
Benimsin, gönül hücremde bir gülsün
Henüz sendelendiğim zamandı
Farkında olamadığım ne kadar çok manidar vardı
Ne aklım sırattı ve ne de kalbim idrakimle anlaşmalı vuslattı
Mülteci kimliğim ne arıyordu, hasretin banisini bulamıyor hüzünle bakıyordu
Değerli şaire **Havin_** hanım bir yorumunda diyor ki;
Hangi dili
Kelâm eylemiş de adına şiir demiş
Şair, deyi yüzünü kızartmamışlar ya bugün hakikatimizin..
Memnun ettiler bizi.
Martılar ağladı
Kelebekler halimden dem aldı
Hüzün yaprakları sararttı anlamadın
Izdırabın
Korlaşan sevdanın
Kim bilir nerdesin
Nasıl bir hassasiyetin içindesin
Sanki yıllara sâri hasretsin, firkatin ta kendisisin
Ruhuma hüzün zerk eden kedersin, hicranın derin sularında ki hecemsin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!